SEÇ BİRİNİ

2. BÖLÜM

Eve vardığımda bir ton laf işitmiştim. Bunları önemseyecek kadar takıntılı değildim. Aslında kafam hala Eray da kalmıştı. Nedenini bilmediğim bir şekilde etkilenmiştim ondan. Bir daha onu asla görmeyecegimi düşününce beynimin en ücra köşelerine yuvarladım. Bu arada hazırlanmış olan yemekleri yemek odasına taşıyordum. Aslında yarın için fazla heyecanlıydım ama bunu belli etmekten kaçınıyordum. Yemeğimi yiyip odama çekildim. Sevdiğim bir çanta seçip doğruca içini doldurdum. Daha sonra ne giyecegime. Uzun uğraş sonucu kararımı pembe bebek yaka bir gömlek ve siyah kalem pantolandan yana verdim. Altına giyeceğim dolgu topuklu ayakkabılarım her zaman olduğu gibi kurtarıcım oldu. alarmı kurup uykuya daldım.

Çalan alarm sesine bir güzel bela okuyup yatağımdan kalktım hızlı bir şekilde üstümdekilerden kurtulup yerine dün ayarladıklarımı geçirdim direkt kahvaltıya yöneldim hızlı bir kahvaltıdan sonra makyaj yapmaya odama tekrar döndüm bu sırada dişlerimi fırçalamayı ihmal etmedim. İçimde çocuksu bir sevinç ve heyecanla babamın 18. yaş günü hediyesi olarak aldığı arabama yöneldim ve aniden ters istikamete döndüm araba ile gitmek ve züppe olmak isremiyordum babam ve annem zaten çoktan hastaneye gitmişlerdi. İkisi de cerrahtı ve orda tanışmışlardı. Bense onların izinden gitmeyi görev edinmiş bir halde İstanbul Cerrahpaşa Tıp Fakültesini kazanmıştım aslında Izmir'de okumak istiyordum fakat böyle bir okulu tercih etmemek aptallık olurdu. Hızlıca durağa gelip otobüs bekledim yaklaşık 5 dakika sonra otobüs gelmiş ve ben yaklaşık 15 dk sonra amfinin önünde olmuştum. Dizlerim her an çözülecek gibi olmuştu fakat sakin olmaya çalıştım. Nefesimi düzene sokar sokmaz içeri dalış yaptığımda ilk gün için 15 dakika gecikmiştim. Derse girdiğimde özür dileyip yerime geçtim. Gözlerim sınıfı tararken birisinde takılmıştı. Oydu. O Eraydı. Uzun süre onu süzüp harika bir tipinin olduğunu kendime itiraf ederken gözlerimiz buluştu. Yalnız değişik bir bakışı vardı.  Çok acılar çekmiş gibi.  Acınası....

Ders bitimi ile sınıfta bir tanışma faslı oldu gerçeği söylemek gerekirse hocanın anlattığı dersin ne olduğunu bile bilmiyordum ve adamın hiç bir söylediğini takip etmemiştim. Ben bunları düşünürken Bay Gamzeli yanıma doğru geldi "Bak sen kadere bizi gene karşılaştırdı." kafamı sallayıp onu onayladım ve  başımı çevirdim. Tekrar ona döndüğümde koluna bir kız girmişti ve onu sürüklüyordu. Bay Gamzeli yanımdan uzaklaştı ve ben de yerime oturdum. Aslı nerdeydi ? telefonum çaldı arayan Aslı olduğu için şanslıydım. "Aslı neredesin?"

"Ya sanırım geciktim kapıdayım sınıf arıyorum"

"Sağdaki kapı hızlı ol." telefonu kapattım neyseki en yakın arkadaşım ile aynı okulu tutturmuştum. Bu arada yanıma entel bir kız gelip benimle konuşuyordu ama maalesef aklım Eray ve kolundaki kız olduğu için onu sallamıyordum. Kapıda Aslı belirdi. Koşarak ona gittim sarıldık ve yanıma doğru sürükledim. Biraz  konuştukdan sonra içeri Eray girdi. Arkasından da o kız. Eray fazla havalı gözüküyordu ve benim asla sevebileceğim biri değildi. Yakışıklı bulmam yeter de artardı. O yüzden kafamı Aslıdan tarafa çevirmiştim ki Aslı küçük bir çığlık attı ardından bilmediğim fakültenin bahçesine kadar sürüklendim. "Ne var Aslı ne oluyor ?" sabredemeyip sordum.

"Kızım!" diye yine bağırdı Aslı ne oluyorsa artık sıkılıyordum. "E-eray Şanlı bu hani kuafördeki dergilerin kapaklarındaki !! Aynı sınıftayız onunla inanamıyorum" Aslı heyecanla konuşurken gözlerim büyümüş onu dinliyordum. Devam edecekti ki telefonu çaldı. "Efendim aşkım" Aslı cilveli bir halde sevgilisi Altan ile konuşurken ikinci ders başlıyordu. Sonunda kapatıp içeri girdik. Eray başka bir kızla konuşuyor, saçma hareketlerde bulunuyor aşırı havalı takılıyordu. Bir an ona karşı nefret hissettim, ne kadar da popüler duruyordu. En son o ego yığını Bay Popüler Gamzeli mizi bakışlarımdan çıkarıp umursamamaya karar verdim. Ne kadar zor olabilirdi ki....