7. BÖLÜM

268 31 0
                                    

Tam dayanamayıp soracaktım ki vazgeçtim. Neden bilmiyorum ama o da bileğini saklama gereği duydum. Bir iş vardı ama şimdi çözmenin sırası değildi. Açıkçası meraktan ölebilirdim. Dahası açlıktan ölmek ile de sonuçlanabilirdi. Neyse ki film bitmişti ki yemek yiyeceğimiz bir yere oturmuştuk. Pizza söyleyip hoş bir muhabbete girdik.

"Geçenlerde ben bunu kovalıyorum," diye söze girdi Altan. Eray'dan bahsediyordu. "Nasıl yalvarıyor dur nolur diye" neşeli kahkahaları sözünü kesip tekrar devam etti "Sonra işte nöbetçi öğretmene yakalandık. Eray uyanıklık yapıp tüyim derken yere kapaklandı." sanki aklında anılarını tekrar yaşıyor gibi heyecanlıydı Altan tam devam edecekti ki Eray "İşte sonucunda tam şuraya dikiş atıldı." diyerek boynunu gösterdi hala izi duruyordu. Altan devraldı lafı "Annesi bana bir kızmıştı ama." annesi lafını duyunca Eray fazlası ile gerilmiş bu sefer gamzeleri gülümsediği için değil gerildiği için ortaya çıkmıştı. Altan da farketmiş olsa gerek ki "Hayırdır Eray bir sorun mu var?" diye soru yöneltti. Eray kendini sıkarak "Yok ne olabilir ki?" diye yanıtladı.  Eray'ı çözemiyordum. Sanki çok saklı şeyi vardı. Eray ani bir konu değişimi ile "Artık dergi yüzü olmaktan vazgeçtim çoğu teklifi de reddettim yalnızca okulumu bitirmek istiyorum" dedi. İster istmez sırıttım. Neden seviniyosun Ezgi? Aslı'nın somurttuğunu farkettim. Sananne Aslı niye surat yapıyorsun ? ne güzel karar işte. Iyi kötü herkes bir fikir belirtti ve günümüz gayet neşeli bitti. Eve dönerken ben yürümeyi tercih etmiştim evimize yakındı sinema. Tabii Aslı ve Altan beraber takılacaklarını söyleyip ayrıldılar. Baran ile Sami'nin de ufak bir işi çıkınca Sefa beni eve bırakmayı teklif etti. Eray da çatık kaşları ile onu def etti. Yalnız kalmıştık ben zaten yürümek istediğimi söylediğim için ona veda edecektim ki arkasını dönüp gitti. Madem gideceksin hazır Sefa'yı niye def ettin be salak. Ne olduğunu anlamayıp ona seslendim "Eray !" arkasını döndü ve bana baktı "Sana da iyi akşamlar, hayırdır iyi misin arkanı dönüp gidiyorsun?" Eray en iğrenç gülümsemesini bana bahşederek "Bizimkileri kırmamak adına sana iyi davrandım. Emin ol samimi değildim." laflarını söyledi.  Sonra da çekti gitti.

 

Yaklaşık beş dakika geçmiş ve ben olay yerinden bir milimetre kıpırdamamıştım. Şaşkın ve sinirliydim. Ondan bir yanım iğrenirken diğer yanımda onu destekliyordu. Yani sonuç olarak ondan nefret ediyordum. Iyice nefretimi körükleyip çantamı kaptığım gibi eve yürüdüm . Demek ki ona inanmayacaktım. Bilekliğimin onda ne gezdiğini sorup onu rencide etmek isterdim ama bu kadar konuşma bile ona çoktu.

SEÇ BİRİNİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin