Yaşanmış Korku Hikayeleri -2- (Gerçek)

Kaan Bahadır (1)

Bu anlatacaklarım Bahadır ailesinin başından geçmiş , gerçek bir olaydır.

Olay, hastam olan, Bahadır ailesinin tek oğlu Kaan Bahadır tarafından , tarafıma sunulmuştur.
Buraya yazılmadan önce bizzat kendisinden izin alınarak aktarılmıştır.

Hastamın güvenlik ve isteği açısından yerler ve isimler değiştirilmiştir.

------------

Merhaba , ben Ramazan Serhatlı.1970 , Mersin doğumluyum. Türkiye'nin bir anadolu şehrinde yaklaşık 27 yıldır pgibolog olarak çalışmaktayım.

Şuana kadar gelen hastalarım arasından çok büyük problem çıkaran veya çok uzun tedavi gören olmadı.

Genelde cinnet, sinir krizi geçirenler , küçüklükten pgibolojik sorun veya kişilik bozukluğu yaşayan , tecavüze uğrayan kadınlar , aşk acısı çekerek kendine zarar veren kişilerdi.

Anlayacağınız sıradan bir pgibologdum, hastalarımda öyle. Fakat 2004 yılında kliniğime gelen , yaklaşık 3 yıldır *** Hastanesinde tedavi gördükten sonra tarafıma tedavi edilmek amacıyla gönderilen Kaan Bahadır adlı hastam hayatımda gördüğüm en zorlu ve tedavi edilmesi zor hastamdı.

Yıl 2004 , Ocak ayıydı , haliyle havalar oldukça soğuktu.
Dışarı da güçlü bir tipi vardır.iki gün önce yaklaşık 3 yıldır başka bir yerde pgibolojik tedavi gören bir hastanın tarafıma getirelerek tedavisine benim devam ediceğim söyleyen bir mail gelmişti.

Odamda oturmuş isminin sadece Kaan Bahadır olduğunu bildiğim hastamı bekliyordum. Aslında hastanın diğer bilgileri de gönderilmişti.

Tüm bilgileri bizzat hastamdan almak istiyordum fakat yine de az da olsa göz attım. Bilgisayarımın başında , kahvemi yudumlarken Kaan Bahadır'a ait mailde ki kendisinin bilgilerini ve tedavi aşamalarına göz attım. Fazlasıyla kendimi kaptırmış olucam ki asistanım Seher Hanım'ın kapımı çalmasıyla irkildim.

Seher odaya girdi ve "Kaan Bahadır'ın geldiğini "söyledi. Uğraştığım işi anında bırakarak içeri gelmesini söyledim.

Seher güler yüzüyle çocuğu kolundan tutarak içeri getirdi.

Sapsarı saçları , yemyeşil gözleri vardı.Çok tatlı ve güzel bir çocuktu.Bem beyaz teni vardı.

Zayıftı fakat yüzü vücuduna göre kiloluydu." Geç otur bakalım yakışıklı " dedim gülerek.

Kaan karşımda ki deri koltuklardan birine oturdu. Seher'e bakarak " Tamam , sen çıkabilirsin " dedim.

Utanıp , çekindiği belliydi. Ellerini dizlerinin arasında birleştirmiş , yere bakıyordu. Adını bilmeme rağmen konuşturmak için

" Adın ne senin bakıyım ? " dedim. Gözlerini yerden kaldırarak dünyanın en güzel tebessümüyle

" Kaan " dedi.

"Nasılsın " dedim.
Hastalarima karsi surekli guler yuzlu olurdum. Kaan kasılarak ve çekinerek
" iyi " dedi sonunu uzatarak.

Uzun bir sure sohbet ettik.1994 Sinop doğumlu 10 yasinda bir cocuktu.

Genelde hastalarim ile ilk gunden tedaviye baslamazdim.ilk gün onlar ile tanisir iyi görünmeye , guvenini almaya çalışırdım.

Bu yuzden " istersen . bugün tanisma faslını gecelim yarin sorunun hakkinda konuşuruz. "

Kaan ilk geldiginde ki gülümsemenin aynısı ile bana bakarak " Sorun değil , isterseniz bugün de baslayabilirim. Alistim artik. " dedi.

Bende baslamak istiyordum bu da bahane olmustu.

" Peki o zaman , diğer hastaneyi anlat istersen " dedim. Cocugu birazcikta yumusatmak icin " Orasi mı güzel burasi mi ? " dedim gulerek. Hafifce tebessümden sonra anlatmaya basladi.

"3 senedir *** hastanesinde kaliyordum. Burada ilk gunler bana cok iyi davrandilar. Hele ki benimle ilgilenen Doktor Serap.Cok güzel bir kadindi. Simsiyah kivırcik saclari , ela gözleri , oldukça belirgin elmacık kemigi ve yüzünden hic ekgib olmayan gulumsemesiyle cok guzel bir kadındı. Yuzunde gulumseme hic ekgib olmazdi. Beni oglu gibi severdi belki de bunun sebebi hic cocugunun olmamasidir. Burada ilk gunlerim çok güzeldi , hele ki daha once yasadiklarimdan sonra cennet gibiydi. Onlari aylardir gormuyordum. Fakat tedavim hakkinda Doktor Serap hic bir ilerleme olmadigini aksine tedavimin geriledigini söyledi ve bir kac ay sonraysa deli muamelesi gormeye ve Doktor Serap'in gün geçtikçe bana karsi kotu davranmaya basladigini gordum. Anlam veremiyordum , surekli benimle oyun oynayan , beni güldürmek icin türlü türlü sekillere giren kadin birdenbire sopsoguk, nefret edilesi bir kadin haline gelmisti. "

Bunları soylerken korktuğu ve cekindigi her halinden belliydi." Merak etme burada konustuklarimiz sadece ikimizin arasında kalicak " dedim."

"Doktor Serap Hanım'in neden öyle davrandığını biliyor musun ? " dedim

Bir kac saniye sustu , tekrar ellerini dizlerinin arasina zütürerek " Bilmiyorum " dedi.

Yalan soyledigi belliydi , yalan soylemese bile birseyler sakladigi kesindi.ilk günümüz olduğu için fazla ustelemedim.

Gozlerini kaldirarak imalı imalı bana baktı. Gulerek " Merak etme bizim aramiz hep iyi olucak " dedim.

Gülmeye basladi. Aslinda pgibolojik sorun yasayan insanlar bu kadar güler yüzlü olmazlar. Hele ki 3 sene boyunca pgibolojik tedavi goren bir cocugun. Tuhaf ve garip biriydi.Bu beni ona doğru daha da çok gitmeme sebep oluyordu.

Ve tabi 3 senelik tedaviden önce yasadiklari vardi. Sormak istedim , gerçekten merak ediyordum fakat ustelemek istemedim. Seher hanima bağırdım.

" Kaan'i odasina goturebilirsiniz , bugünlük yeterli. " dedim." Hadi bakalım yakışıklı , yarın görüşürüz. " dedim Kaan'a.

Hastane 3 katliydi. Zemin katta yemekhane , 2. katta doktorlar , 3. katinda hastalar icin yatakhane vardi.

Küçük bir semtte küçük bir hastaneydi.O gün sıradan islerimi yapip evime döndüm. Yanliz yasardim.11 sene once eşimi ve 2 kızı mı trafik kazasında kaybettim. Onlari her gün özlüyordum.

Çevre halk beni severdi.Ne zaman gorseler " Nasılsınız Doktor Bey ? " diyip yanima gelirlerdi. Halimi hatrimi , birseye ihtiyacim olup olmadigini sorarlardi. Oldukca iyi ve saygiliydilar.