Only a vampire can love you forever

1: Zoete dromen

"Wauw, wat zie jij er geweldig uit!", zei Felix terwijl hij mijn hand vast pakte. Ik lachte naar hem. Hij legde mijn hand op zijn hart. Felix fluisterde,"Mijn hart zal eeuwig en altijd voor jou kloppen en ik zal je leiden wanneer de toekomst ontzichtbaar is..." Beeep Beeep...

Met een slaapkop stapte Jade haar bed uit en drukte ze haar wekker uit. "Wat een heerlijke droom...", dacht Jade in zichzelf toen ze zich omkleedde. Dagdromend over Felix, at ze haar ontbijt op. Felix was de jongen uit de 4de klas. Jade zat nou eenmaal in de 3de. Never nooit dat ze tegen haar vriendinnen gaat zeggen dat ze op Felix verliefd is. Haar klasgenoot Selene vertelde het ook en binnen no time wist de hele klas het. Na 20 minuten zat ze nog steeds aan haar ontbijt. Haar vader kwam naar beneden. "Eeehh.. moest jij niet al op de fiets zitten?", vroeg de vader van Jade toen hij de keuken binnen kwam. Jade wierp een blik op de klok en zag dat het al kwart voor acht was. "Shit! Dag pap!", riep Jade toen ze haar jas om haar middel knoopte en haar tas met een zwaai op haar rug deed. Hinkend op één been met een ongestrikte schoen (terwijl ze de andere aan probeerde te trekken) ging Jade richting de deur. Met zijn handen in zijn zij lachte de vader van Jade naar Jade, "Trek ze maar fatsoenlijk aan, ik breng je wel." "Thanks pap!", zei jade toen ze op de bank bij de kapstok neer plofte.

Plof...
"Je bent lekker op tijd zeg.", zei Selene. Jade lachte,"Sorry moest nog ff een broodje scoren bij de supermarkt." Jade zwaaide haar tas op tafel en haalde haar biologie boeken eruit. "Waar zijn we precies?", vroeg Jade terwijl ze haar spullen uitstalde. Selene pakte het boek van Jade en legde het open op de goede pagina, "We zijn hier, bij het skelet."

Lachend liepen Selene en Jade de aula in. "Eindelijk pauze...", begon Selene. Maar Jade luisterde niet naar het verhaal van Selene, ze was afgeleid door iets, of beter gezegd iemand, wat haar blik observeerde. Het was Felix die met zijn vrienden groep aan de hoge tafels zat. De hoge tafels waren de bijzondere tafels. Je moest echt populair zijn om daar te mogen zitten. Felix had het vast naar zijn zin, dat kon Jade zien aan zijn spierwitte glimlach. "...Dus wat denk jij?", vroeg Selene. "Wat?", vroeg Jade die haar concentratie weer op Selene richtte. Selene keek Jade lachend aan, "Waar zit jij de laatste tijd met je gedachte?" Jade keek geïrriteerd naar Selene, maar ze werd ook rood. "Wat bedoel je?", vroeg Jade meteen afstandelijk. Selene haar lach verdween, "Oh sorry hoor." Selene zuchtte, ze voelde zich opeens niet meer zo close met Jade. Jade slingerde haar tas op tafel en haalde er 2 croissantjes uit. Ze gaf er één aan Selene. Ze glimlachte erbij, "Hier, dan heb jij ook iets lekkers in de pauze."