Only a vampire can love you forever

11: Egypte

Zo'n 3000 jaar geleden...

Pov Aylin:
Ik staarde vanuit mijn paleis raam naar de glinsterende rivier. Ik had dorst, maar geen zin in water. Ik bekeek mijn witte huid en voelde mijn lange tanden. Niemand keek dus ik greep snel een bewaker. De bewaker dacht dat ik mijn liefde met hem wilde delen, maar ik wist wel beter. Ik keek nog één keer om me heen en liep toen naar hem toe. Ik likte mijn tanden en hij keek me aan. Toen sloeg ik toe. Ik beet hem in zijn nek en zoog hem leeg. Snel verstopte ik het lijk in mijn kast. "Cleopatra! Het maal staat klaar.", riep één van mijn bediendes. "Ik kom zo.", zei ik zachtjes. Ik liep naar de spiegel en maakt me op. Mijn oog make-up bevatte wings en de kleuren blauw en goud. Daarna zette ik mijn kroon op. Het was een band rondom mijn hoofd met een slang aan de voorkant.
Ik was al heel mijn leven geobsedeerd door slangen. In mijn jeugd ben ik gebeten door een slang. Ik lag op sterven maar toen heeft een vreemde mij gered met zijn beet, een vampier.
Ik liep mijn kamer uit en daalde de wenteltrap af naar de eetzaal. De tafel was gevuld met allemaal verschillende gerechte. Ik ging op mijn grote zetel zitten en pakte direct een stukje bloedworst.

Pov Felix:
Hongerig zwierf ik langs de rivier de Nijl. Ik stak mijn neus in de lucht en rook de heerlijke dampen van de maaltijden uit het paleis. Ik knielde neer langs de rivier en werkte wat water naar binnen. Plotseling voelde ik een hand op mijn schouder. Ik keek een soldaat recht in de ogen. "Wat doe jij hier?", vroeg de soldaat terwijl hij mij omhoog trok. Ik verslikte me, gevolgd door een hoestbui. De soldaat hielp me. Toen de hoestbui voorbij was, vroeg de soldaat opnieuw, "Wat doe jij hier? Het is al 8 uur geweest." "Het spijt me. Vergeef het me.", zei ik zachtjes terwijl ik neer knielde. Teleurgesteld schudde de soldaat zijn hoofd. Hij maakte me vast met mijn polsen aan een ruw gevlochten touw bevestigd. "Regels zijn regels...", zuchtte de soldaat. Ik werd mee gevoerd naar het paleis van de farao, Cleopatra.

Pov Aylin:
Ik wilde net aan mijn rode wijn beginnen toen er een soldaat het paleis in liep. Hij had een broodmagere jongen bij zich. Ik schatte hem zo'n 17, 18. Hij had een onschuldige blik op zijn gezicht staan. Hij keek me smekend aan. De soldaat smeet hem naar voren, richting de grond. "Ik vond hem langs het water. Bepaald u de straf maar. Fijne avond.",zei de soldaat. Hij liep marcherend mijn paleis uit.

Pov Felix:
Daar lag ik dan.
Op de grond gesmeten voor Cleopatra, de mooiste maar machtigste vrouw van heel Egypte. Ik wachtend op een oordeel. Cleopatra keek me met een zachte blik aan. Ze klapte in haar handen en sprak, "Verlaat deze kamer. Als er iets aan de hand is gil ik wel." Meteen verliet iedereen de kamer. Wat moest ik doen? Moest ik ook gaan. Ik stond op en draaide me richting de deur. "En waar dacht jij heen te gaan?"

Pov Rhune:
"Lopen! We hebben nog een uur om bij het paleis aan te komen. Begrepen!?", commandeerde ik. Daar liep ik dan, trots op me zelf. In mijn lange witte pij, met goud draad geborduurd en kleurrijke edelstenen. Achter me liepen ze, stuk voor stuk. Mijn leger van slaven. Ik was opweg naar mijn zuster. Zij zou mij nog wat slaven kunnen schenken. Ik keek naar het leger en merkte dat er iemand achterraakte. Snel sloeg ik net mijn zweep op zijn ontblootte benen. Hij slaakte een gilletje van de pijn en versnelde zijn pas.

Pov Aylin:
Ik glimlachte lieflijk naar de jongeman. Hij voelde zich gevleid, dat kon je zien aan zijn stille verlegen blik. "Neemt plaats.", zei ik met mijzachte stem. Snel en geconcentreerd ging de jongen zitten. Hij had keuzes uit banken en stoelen met dure bekleding, maar dat deed hij niet. Hij koos het kale verrotte stuk bank. Ik lachte. Hij schaamde zich. "Komt toch hier zitten. Daar zit u zo verweg.", zei ik. Hij stond op en kwam dicht naast me zitten. "En gij heet?", vroeg ik. "Hij staarde me net zijn grootte ogen aan. "Ehh... Felix...", zei hij zachtjes. "Mooie naam, weet u wat dat betekend?", vroeg ik. Hij schudde van nee. "De gelukkige. Prachtig niet waar?", zei ik. Felix bloosde. "Ik verzoek u om dit maal mee te eten.", zei ik lachend terwijl ik hem een bord aanbood. Hij nam het aantal en begon gulzig op te scheppen. Hij leek wel uitgehongerd. Ik stak een pluk haar achter zijn oor weg wat eerst voor zijn gezicht hing. Felix lachte, hij straalde.

Pov Felix:
Afwisselend propte ik stukken fruit en vlees naar binnen. Ik voelde de hand van Cleopatra door mij haar gaan. Ik lachte. In een lange tijd had ik niet zo goed gegeten. Ik keek haar aan in de ogen toen ik uitgegeten was. "En hoe smaakte het?", klonk haar zoete stem. "Heerlijk.", antwoorde ik wat schor. Ze pakte mijn hand en leidde mij de wenteltrap op naar haar balkon. Daar namen we plaats op een stenen bankje, bedolven onder de kussens en kleden. Daar zaten we dan. Kijkend naar de rode zonsondergang. Met de mooiste vrouw ooit gezien naast mij zittend. Ze had al zoveel kansen gehad om mij tot onthoofding te verklaren, maar dat deed ze niet. Ik voelde me warm van binnen.

Pov Aylin:
Wat was dat met deze jongen? Hij had iets speciaals. Ik voelde me bij hem aan getrokken. Toen gebeurde het.

Pov Felix:
Ze bloosde. Ik voelde me verliefd. Is het raar om op de machtigste vrouw van heel Egypte verliefd te zijn. Vanuit mijn dorp leek ze een harteloos schepsel te zijn. Maar nu ik hier zo naast haar zit lijkt ze een doodnormaal mens te zijn, met een prachtig hart. Ik liet me gaan. Mijn ziel wist op dat moment wat het wilde. Mijn ziel wilde haar. Ik boog me naar voren. Naar haar prachtig gezicht. Mij lippen raakte de hare.