Only a vampire can love you forever

3: Dromen en verdriet

"Wauw! Je hebt echt al zo veel informatie gevonden.", zei Felix terwijl hij mij nog wat steviger tegen hem aandrukte. "Het zijn maar 8 pagina's.", zei ik lachend. Felix fluisterde in mijn oor, "Maar het is een geweldig begin." Ik lachte vrolijk. Felix pakte met zijn zachte handen mijn handen vast, "Beloof nooit meer bij me weg te gaan. Wat er ook zal gebeuren, ik zal er altijd voor je zijn." Daarna naderde Felix het gezicht van Jade. Zijn mond raakte bijna de lippen van Jade...

"Waarom moet ik precies nu wakker worden!", riep Jade gefrustreerd in zichzelf. Waardoor was ze wakker geworden? Het was weekend, geen wekker dus. De klok gaf half 9 aan. Jade wurmde haar hand onder haar kussen en haalde haar telefoon te voor schijn. Klik, aan. "Zooo, lekker fel licht op de vroege ochtend.", dacht Jade. Snel zette ze de helderheid minder. Jammer, nog geen bericht van Felix. Jade opende haar social media en zocht Felix op. Lekker staren naar die prachtige foto's, maar vooral NIET liken. Dan zal Felix een melding binnen krijgen, dan zal hij erachter komen dat ze hem stalkte. 

De nacht na de dag met het café kwam Felix laat in de nacht thuis. Hij klom razend snel zijn balkon op en keek uit over de grote stad. Er waren nog wel een paar mensen op straat. Het oog van Felix viel op een 1 van de meiden die wel vaker in de nacht op straat rond hing. Hij bekeek de omgeving en sprintte daarna naar de overkant van de straat. Het leek bijna alsof hij teleporteerde. Hij liep stoer naar het meisje toe. "Hey.", zei het nieuwe gedaante van Felix. Hij was veranderd in een lange knappe gespierde jongen, met tatoeages. Het meisje draaide zich om en keek Felix diep in de ogen. "Hey...", zei het meisje op een verleidelijke toon. "Typisch die meiden weer.", dacht Felix. Het meisje omhelsde hem, ook al was het voor haar een wild vreemde. Hun gezichten waren dicht bij elkaar, maar voor dat ze kusten sperde Felix zijn ogen. De groenige iris keerde in het fel rood, ook werden de aders roder. Het meisje schrok, maar voor dat ze enig geluid uit kon brengen viel ze flauw. Felix droeg het meisje over zijn schouders en veranderde in een vampier. Snel rende hij terug naar zijn huis. Hij sloeg de deur open en kwam in een grote hal te staan. Aan het eind van de hal was een prachtige wandspiegel met een van bladgoud gemaakte lijst. De deur viel dicht en er was een doordringende stilte. Felix legde het meisje op een tafel neer en beet flink in de nek. Het bloed droop langs zijn tanden naar beneden. Toen hij klaar was maakte hij een deur open. Achter de deur was een kelder met lijken. Hij slingerde het meisje naar binnen en sloeg de deur weer dicht. Hij wilde naar boven lopen maar keek eerst in de spiegel. Hij keek zo zijn verrotte ziel in. Het deed hem pijn, zichzelf zo te zien. Met zijn geaderde ogen die rood glansden. En het bloed wat van zijn tanden over zijn nek was gedropen. In de zwarte verscheurde kleren en een kalk witte huid. Het verscheurde zijn eigen ziel, als Felix zichzelf op deze manier zag. Hij voelde zich een monster. Hij dacht terug aan het oude Egypte...

Die ochtend werd Felix wakker om half 10. Hij stond op en stapte onder de douch. Hij gebruikte een douchegel waardoor hij tegen het felle zonlicht kon. Hij maakte de wond door de edelsteen goed schoon, voordat het zou gaan ontsteken. Nadat hij een borrelglaasje bloed van gisteravond achterover gooide, berichte hij Jade. Felix: Hey, wanneer zou je kunnen werken aan het werkstuk?

Jade kreeg het berichtje van Felix binnen. "Niet meteen openen! Anders lijkt het net alsof je hier de hele tijd al op wacht. Ook al is dat wel zo, maar dat mag hij niet weten!", zei Jade in zichzelf. Vijf minuten later opende Jade het berichtje. Ze antwoordde: Ik kan vandaag wel als je wilt :) Felix drukte op de bel knop en zette de telefoon op speaker. Zelf pakte hij een fles en een pan. Hij begon met het maken van een elixer voor een langdurige vermomming.

"Hallo, Felix", zei Jade terwijl ze opnam. "Hey.", zei Felix, "Ik vroeg me af wanneer je kon afspreken. Om te werken aan het werkstuk natuurlijk." Jade lacht, "Ik kan vandaag wel, is dat goed?" Felix knikte instemmend, "Ja is goed! Waar woon je, dan kom ik je ophalen." "Pheasant straat 9.", zei Jade glunderend, ze zag het al voor zich, het was net een date. "Is het goed als ik over 10 minuten kom?", vroeg Felix. "Tuurlijk!", zei Jade enthousiast, "Tot straks." Felix lachte, "Tot straks, my lady."