Tony ayağa kalktığında tavanda asılı olan lambanın bir ileri bir geri hareket ettiğini farketti.
Hayır.Bir teslik vardı.Lamba değildi ileri geri hereket eden.Dünyaydı.Dünya dönüyordu.
Evet dünya da dönüyordu ama asıl dönen şey Tonynin başıydı.
Gözlerini kapattı ve bir yerlerden tutunma ihtiyacı hissetti.Aksi takdirde çoktan yeri boylamış olacaktı.
Hemşire Tonyi çoktan farketmiş olacakki tam düşecekken kolundan kavrayıp sedyeye tekrar yatırdı.
'Bunu için ve lütfen ben söyleyene kadar kalkmayın.Vücudunuzdan 2 tüpe yakın kan aldım.Yani vücudunuzun tepki vermesi normal.'
Tony kafasını salladı ve gözlerini tekrar kapattı.
Her seferinde aynı şeyleri söylemekten bıkmıştı ama Stevei gerçekten çok özlemişti.
Onunla şu an aynı ortamda bulunması bile onu heyecanlandırırken, karşısında görse kim bilir ne hissederdi.
Kalbinden geçip diline dökemediği o sözleri...Stevei görünce geri yutardı.
Onunla geçirdiği anılarını hatırladı.Hayır hiç unutmamıştıki.
O güzel anlar nasıl unutulurdu?
Tony için Stevei unutmaya çalışmak gerçekten zordu.
Şu anda bile onun hayaline tutunuyordu.Sanki onu hatırlamasa ucu görünmeyen bir uçurumdan düşecek gibi...
---------------
Stevein parmaklarının hareket ettiğini gören Sam hemen koşarak doktorlara haber verdi.
Doktorlar ve hemşireler odaya girerken Sam yoğun bakımın camına yapışmıştı.
Yüzüne vuran güneş ışığı yüzünden gözünü kırpmak zorunda kalmıştı Stevie.Sam'in Steviesi.
Onun ayıldığını gören Tony ayaklandı ve koridorun sonuna doğru yavaş adımlarla yürümeye başladı.Sam onun gittiğini farketmemişti bile.
Sam odadan çıkan doktoru görünce hemen yanına gidip Stevein durumu hakkında bilgi aldı.
'Böyle bir vakayla ilk defa karşı karşıya gelmiyorum ama bunu atlatması çok mucizevi bir hareket.Onu hayata bağlayan çok güçlü bir nedeninin olması gerekli.Bileğindeki kesikler çok derindi ve bizi epey yormuştu ama biz açıkçası ona yaşayacak gözüyle bakmıyorduk.Bu çok büyük bir mucize.Onu ayakta tutan sebep ne ise bulun ve bence ona bir teşekkür edin."
'Teşekkürler doktor.Hastayı görebilir miyim?'
'Çok değil.Yalnızca 5 dakika.'
'Çok sağolun doktor.'
Doktorun elini sıktı ve hala teşekkür etmeye devam ediyordu.
Doktor gittikten sonra yoğun bakım kıyafetlerini üzerine geçirdi ve odaya girdi.
Onu gören Steve bir nebzede olsa mutlu olmuştu.
Sam Stevein yanı başındaki koltuğa oturdu ve Stevein ellerini elleri arasına aldı.
'Beni çok korkuttun.'
'Özür dilerim.'
'Tamam şimdi bunları boş ver.Nasılsın bakalım?'
'İyiyim Sam teşe...'
Steve burnuna tanıdık gelen kokuyla gözlerini kapattı.Her kokladığında içini huzurla dolduran bu koku çok tanıdıktı.
Steve gözyaşlarının akmasına engel olamamıştı.Hıçkırıkları arasından tek bir isim, tek bir kelime çıkmıştı.
'Tony?'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
THE LAST REGRET | STARQUİLL&STONY♡
Fanfiction"Onca olaydan sonra karşıma çıkıp beni hala sevdiğini söylüyorsun.O mağaradaki olaylar hiç yaşanmamış gibi.Sana inanamıyorum ya.Bunca şeyden sonra karşıma çıkma cesaretini nerden buluyosun?" "Gülünce kısılan gözlerinden." "Genetik bir şey kasıtlı de...
