Ako nalang [Book 1]

Chapter 11(Got Caught)

Trish’s POV:

H-hello guys…sori kung yung author lagi ang nagkukwento nung nangyare. Pero ngayon ako naman. Kaya ko pa naman.

*SOB*

Kaya ko talaga...!

*SOB*

Hindi ako nagsisinungaling kaya---

WAAAAAAAAAAAAAA!! Jasmine!  :((

I didn’t imagine na ganito ang mangyayare sa concert. She was there jamming with the SYNTAX ERROR and then suddenly…suddenly a masked man kidnapped her. Why?

I dunno who’s behind this but I think that f**k, sorry if I say that word. I’m just bursting my emotion.

 I’m here at my house. I’m like an emo here. I miss my bestfriend Jasmine. I miss her sweet smile, our bangayan,awayan and even her voice. Parang gusto kong ibalik yung oras na kinuha sya at ipapabugbog ko yung nagkidnap sa kanya. Mahal na mahal ko ang bestfriend ko. She always protects me whenever someone’s hurting me. Pero nung nangagailangan sya ng tulong hindi ko sya natulungan.

Nabalitaan ko na lang kay Lance that Jasmine was in an accident. Nabangga sya ng isang kotse… Yun daw sabi nung nagkidnap kay Jasmine. Itong lalaking ito, hindi pa sya umaamin. Makulit ang lahi. He didn’t want to reveal the mastermind behind this.

Sana nasa magandang kalagayan si Jasmine…

Sana di pa sya patay…

Maraming nag iintay sa kanya…

Her mother…

Me…

And Lance…

Hanggang ngayon iniimbestigahan pa ang kaso ng pagkawala ni Jasmine. Tinuro ng suspek ang lugar kung saan huli nyang nakita si Jasmine. Walang masyadong tao…. Pero sabi ng mga pulis wala si Jasmine. They only saw blood that might be Jasmine’s blood. Hindi kaya buhay pa talaga si Jasmine? Pero kung ganun karami ang nawalang dugo ni Jasmine. I don’t think so na makakatagal sya. Pero I believe Jasmine is a strong person.

It was a fine morning… Austin was sleeping in the chair waiting for Jasmine to wake up… Hindi na niya namalayan na nakatulog na sya sa pagbabantay dito. Biglang kumaluskos ang kamay ni Jasmine na animo’y magigising na. At dahil dun nagising si Austin…

“Nasan ako…..Sino ka? Bakit wala akong matandaan?”

“H-hey miss, are you okay now?Hindi mo ba alam na nabangga ka kahapon ng kotse. Hindi mo ba kilala ang sarili mo? Don’t you remember anything?You’re here at my house.” Austin said.

“I…I dunno, I kept trying to recall what happen but still nothing happens…”

“You don’t even know your name? Don’t worry I’m sure sa takdang panahon maaalala mo din lahat.” Somehow Austin was amaze sa kagandahan ni Jasmine. Hindi sya makapaniwala na ganun sya kaganda.

*knock*        *knock*

“Iho, kakain na ng almusal. Gising na ba yung babae?” sabi ni Yaya Ester.

“Gising na ho sya. Kaso wala syang naaalala. Sige ho susunod na po ako!” Austin said.

“Oh sige, parating na nga pala si Madam ang inyong mama. Paano po yan?” Yaya Ester said.

“Maya na po naten pag usapan yan. Kakausapin ko lang po itong babae. Magbabasakali ako na may maalala sya.” Austin said.

----------

Austin’s POV:

“Miss, ano ba talaga nangyare sayo? Baket ka nabangga? Sino ba humahabol sayo?”