Ako nalang [Book 1]

Chapter 14( She's Dead (?). )

Richard’s POV:

 

 

♪♫  Its 4am I’m waking up to your perfume

Don’t get up, I'll get through on my own

I don’t know if I’m home or if I lost my way

Into your room… I’m spiralings into my doom

I’m feeling half alive but I know

One day you and I will be free… ♪♫

 

Isang buwan na ang nakalipas… hindi parin alam kung buhay o patay si Jasmine. Narito ako sa bahay ko, tumutugtog ng gitara habang kinakanta ang Half Alive ng Secondhand Serenade. Kung naabutan ko lang si Jasmine makikita ko ang magaganda nyang ngiti. Kahit kay Lance na sya. Di hamak na bagay talaga sila. Baka nga di sya ang nakatadhana sakin…

1 month pero bakit parang 1 year ng nakalipas… buhay pa kaya sya? Sa nakitang dugo sa bato… Richard wag kang mag isip ng ganyang bahay. THINK POSITIVE…

Ford calling...

 

 

Teka bakit tumatawag si Ford? May balita na ba?

“Hello pre may balita—“

(Pre, pumunta ka ngayon dito sa bahay ni Lance. May ibabalita ako.)

“Tungkol ba kay Jasmine?”

(Oo pre, importante to. Tinawagan ko na yung iba pati yung nanay ni Jasmine. Papunta nadin sila ditto magmadali ka.)

“Sige pre… teka—*TOOT* *TOOT*”

 

Binaba na nya. Ano kaya ang ibabalita ni Ford? Na nakita na si Jasmine?

---

Lance’s house

 

Nasa bahay na ako nina Lance. Pinapasok kaagad ako ni Clarisse, kapatid ni Lance. Nasa salas sina Ford, Lance, Mama ni Jasmine at yung investigator. Pero bakit umiiyak yung mama ni Jas? Bakit lahat malungkot? What is the meaning of this?!

“Pre, a-ano na? Ligtas na ba si Jasmine? Nasan sya? Nasa ospital na ba? Nasa—“

“Richard, makinig ka sa sasabihin ko. Wag na wag kang mabibigla, kalma ka lang. Pre s-si J-jasmine…”

Biglang tumigil si Ford sa pag imik. Bigla din syang tumungo. He can’t even face me. Ano ba to lokohan lang?

“Richard…w-wala n-na s-sya—“

“ANONG WALA NA SYA! HINDI!! HINDI TO PEDENG MANGYARE!! LANCE!! NAGBIBIRO LANG SI FORD DIBA? DIBA LANCE?”

“R-richard, totoo l-lahat ng sinabi ni F-ford… t-tanggapin na n-naten…” nakatungong sagot ni Lance.