Liar

hoofdstuk 10

nou guys mijn proefwerkweek zit er weer op. Of ik mijn toetsen verknald heb? Ja natuurlijk! 

Naja pech.  Sorry voor het lange wachten. 

Maar het hoofdstuk is af.

I hope you like it

___________________

Ik stond daar te wachten. En mijn zenuwen werden met de seconde meer. Toen ik ook nog eens een uil hoorde roepen, dacht ik even dat ik in een horrorfilm zat. Ik bedoel dat was heel erg eng. En ik was alweer bang voor wat er ging komen.

Ik wachtte en wachtte. De tijd verstreek maar Dean of wie dan ook kwam niet.

Ik stond daar maar een beetje te staan. En ik verveelde me dood.

Uiteindelijk gaf ik het op. Ik keek voor de zoveelste keer op mijn mobieltje voor de tijd: 01.25. ik bedacht me dat het helemaal geen zin had om hier te staan wachten. Als hij zou komen dan zou hij er allang moeten zijn. 

Was ik eigenlijk wel op de juiste plek? Nou als dat niet zo was dan was dat dan zijn eigen schuld. Hij had me een duidelijke plek en tijd moeten geven. Ik bedoel, alleen hij verzint zo een belachelijk raadsel.

Ga gewoon weg dit heeft geen zin. En dat was precies wat ik ging doen.

Ik hief mijn hoofd op, rechtte mijn rug en liep weg. Ik had pas een paar stappen gezet toen mijn mobiel trilde. Een berichtje om half 2? Is dat normaal.

Ik werd ineens helemaal zenuwachtig. Stel dat Dean boos is omdat ik me niet aan de afspraak gehouden heb? Dan had hij maar geen raadsel, maar een duidelijke plek en tijd moeten geven.

Ik open het berichtje op mijn iphone:

Het is indd beter als je naar huis gaat, ik wacht op je!

xx Dean

What the ****, hoe kan hij weten dat ik precies nu weg ga. Wacht eens even. Hij houdt me gewoon in de gaten. Vast al de hele avond. Aaaarg dit had ik kunnen weten. 

Ik kijk om me heen, maar ik kan niks zien omdat het pikdonker is. Waar kan hij zitten. Ik begin te lopen. Het ziet er hier nogal verlaten uit. Rechts staat een zwarte bmw die er nogal verdacht uitziet. Maar die kan helemaal niet van hem zijn, hij is niet rijk of zo. Ach wat weet ik eigenlijk van hem. Ik zet een stap in de richting van de auto en mijn hart slaat over als ik iets zie bewegen. Maar ik kan niet goed zien wat er gebeurd dus ik besluit dichterbij te gaan kijken. Ik zet nog wat stappen in de richting van de auto.

Ik kan het nu iets beter zien. Wacht wat? Die persoon zit niet eens voorin. En huh? Dat is niet 1 persoon.

Oh wacht eens even. Ze zijn aan het zoenen. Euhm..dit moet mij natuurlijk overkomen. Ik zet gauw een paar stappen achteruit. Gelukkig hebben ze me niet gezien. Dat zou pas gênant worden! Ik voel mijn mobiel trillen. Ik zie dat het alweer een bericht van Dean is als ik op mijn mobiel kijk.

Je had je gezicht moeten zien toen je snapte wat er gebeurde in de auto, hilarisch! 

Hoe kan dat. Ik keek weer om me heen. Er was nog maar 1 andere auto. Een rode mini cooper. Ik liep erheen en keek in de auto maar ik zag niks. Aaarg waar zit hij? In de bomen? Nee dat kan niet. Achter een lantaarnpaal? Ik voelde hoe mijn hartslag versnelde. Nee Secret dit is niet het goede moment om te gaan hyperventileren.

Ik sloot mijn ogen en dacht aan leuke dingen. Adem in, adem uit. Ik zuchtte toen ik na een tijdje rustig was.

Maar wat nu?