Liar

hoofdstuk 5

hey hey

Zoals belooft heb ik hier een extra lang hoofdstuk.

i hope you like it

__________________________

Ik werd wakker van het irritante geluid van mijn wekker. Aarggg.. 6 uur. Dat zou verboden moeten worden. Ik had dan ook heel weinig geslapen, maar wel met een goede reden.

Alles van de afgelopen dagen komt weer terug. Mijn plan om mijn boekje terug te krijgen. Het boekje waar al mijn geheimen in staan vanaf de dag dat ik op de middelbare school zit.

Ik moest en zal dat boekje krijgen. Al is dat het laatste wat ik doe. Vanaf vandaag is het enige wat echt nog belangrijk is, mijn plan. Nee dat klinkt suf. Vanaf nu noem ik het mijn missie. Dat klinkt veel spannender.

Ik keek mijn kamer rond. Ik had een enorm grote kamer. Mijn bureau, kast, nachtkast en bed zijn zwart. De muren wit, waardoor het er heel modern uitzag.

Er waren wel allemaal kleine dingen die ik rood had ingericht: de mat, de bureaulamp, de lamp en er staat een kaars op mijn bureau die ook rood was. Dan leek mijn kamer niet zo saai.

Ik stond op en rekte me uit. Ik liep naar de spiegel en ik was niet eens verbaasd toen ik grote, donkere wallen zag zitten onder mijn ogen. Fijn. Maar daar is foundation voor. Ik nam snel een douche. En toen ik klaar was liep ik naar mijn veel te grote kast met veel te veel kleren en ik pak een witte jurk met een rode riem en rode hakken.

Daarna liep ik naar beneden. Even wat eten. Snel weer naar boven. Tandenpoetsen, harendrogen en stylen, mascara, eyeliner en rode lippenstift opdoen. Ready to go!

Ik wierp nog een laatste blik in de spiegel toen ik het blaadje met mijn ''missie'' op mijn zwarte bureau zag. Ik pakte het op. En ik las de eerste 2 zinnen:

1 zijn vertrouwen winnen.

2 Dean verliefd op me laten worden.

Waarom deed ik die twee niet gewoon te gelijk. Dat kon gewoon en het is ook nog eens ietsjes sneller.

Deze dag was de dag dag ik aan de missie begon. Ik wist dat er veel op het spel stond. Dit kon mijn leven helemaal overhoop halen. Het was hij of ik. En ik ging ervoor zorgen dat ik de winnaar was.

Ik kijk weer in de spiegel en ik zie iets dat me niet zo bevalt. Die blik in mijn ogen. Die blik ken ik. Dat is de blik die ik altijd zag als ik in de spiegel keek op de basisschool.

Op de basisschool werd ik zwaar gepest. Ik was dan ook iets dikker dan de andere kinderen in mijn klas. Ik was altijd het pispaaltje en ik durfde niks te zeggen tegen mijn ouders. Mijn ouders zijn rijk, maar mijn ouders zijn niet -zoals in de meeste verhalen- vaak weg en we hebben ook niet altijd ruzie. De laatste tijd wel iets meer, maar ik weet niet waarom. Er zijn gewoon veel spanningen thuis. Anyway ik werd gepest. En in de zomervakantie voor dat ik naar de middelbare school zou gaan, wilde ik veranderen. En dat was me gelukt. Ik ben afgevallen, ik begon make-up te gebruiken en ik kocht een hoop nieuwe maar vooral coole kleren. Ik liet niet meer over me heen lopen. En ik werd steeds populairder. En bekeek me nu eens.

Ik was nog steeds bezig met afvallen, want ik ben nooit tevreden met mijn lichaam. Ik ben nu 1,71 lang en 54 kilo. Ik weet het ik weet het. Je bent hartstikke mooi zoals ik ben bla bla bla. Maar weet je wat het is..

Ik word uit mijn gedachte gestoord als ik Arianes stem onderaan de trap hoor.

''Secret kom je nog, we hebben nog maar 20 minuten!''

Ik rende de witte trap af, zover dat kon met zulke hoge hakken als deze. Ik griste mijn rode tas en mijn sleutels van de mooie zwarte tafel en rende achter Ariane aan naar mijn scooter.