KARANLIK SOKAK

Yeni Çocuk

"Her zamanki gibi okula gidiyorum. Ya sen ? sürekli yaptığım şeyleri izlemekten sıkılmış olmalısın. Yanılmıyorum ya ?.... Hayır, Sonunda oldu. Hayali birisi ile konuşuyorum. Sana Mike diyeceğim, Bu hoşuna gitti mi ?"

- Hey bu Bill değil mi, okula mı gidiyorsun seni aptal. 

"Her zamanki gibi arkamdan gelen okul zorbaları, sessiz kalacağım. Yine....Böyle şeyleri bilgisayarımdan halletmeyi severim." ve işte okul kapısından girdim....Artık öğrenim vaat eden bir yerdeyim. Yeni gelen tipler çok tuhaf, sınıfta kalanlar her zamanki yerinde duruyorlar. Kral olduklarını sanan aptallardan başka bir şey değiller. Bir bakalım Bilgisayar Yazılımcılığı..İşte buradayım. Yazılım Mühendisliği Bölümü 810 Bill zemin kat 3.sınıf. Ahh bu güzel oldu üniversitedeki son yılım olsa da bu şapşallardan çabucak uzaklaşabileceğim çıkış kapısına oldukça yakın olduğumu bilmek sevindirici. Sınıfım, her zamanki gibi aynı kişiler. İlk defa Programlama dili gören ve sadece 3 yıllık bir dil kullanımları bulunan beceriksizlerden ibaret. Sakince yürüyerek yerime oturuyorum ve o anda kapıdan birisi daha giriyor. "O kim Mike ? Sınıfın hepsi burada değilmiydi ?" Bir erkek, biraz etrafa bakındıktan sonra yanıma oturuyor. Sanırım bu yıl yalnız olmayacağım. Oldukça sakin ve sessiz, heyecanlı değil. Sürekli yere bakıyor. Bir sorunu olmalı diye düşündüm, ardından sıranın altındaki tabletinden okul internetine sızdığını gördüm. "Olamaz beni fark etti, Duvar kenarında olan benim nasıl kaçacağım Mike, Hiçbir fikrim yok. Hayır Gözleri bana bakıyor." Telefonunu  kapattı.

+ Merhaba ben Sam sen Bill olmalısın, yanılmıyorum ya ? 

"Adımı nereden biliyordu ?" - Evet Bill, memnun oldum.

El sıkıştıktan sonra telefonuna geri döndü. Onda yanlış bir şeyler olduğunu sezebiliyorum. Doğru olmayan birşeyler var, ama ne ? "Hadi ama Mike hiç konuşmuyorsun, sadece dinlemeyi sevdiğini biliyorum ama biraz yardım edebilirsin. Güvendiğim tek kişi sensin." Hoca geldi. Klasik ders anlatımları şeklinde geçen bir okul günü. Okulun ilk günü bittikten sonra evin yolunda ilerliyordum. Biraz dinlenmeye karar verdim ve ilerideki yol kenarında duran banka oturdum. Telefonumu elime aldım o sırada Wifi'min kendiliğinden açıldığını fark ettim. Hemen telefonumu kapattım. Herzaman yanımda bir notebook taşırım. Çantamdan çıkarıp açtım ve bir süre bekledim ama wifi kendiliğinden açılmadı. Bir süre bekledim 20 dakika kadar sonra wifi kendiliğinden açıldı. Bağlantıyı takip ettim ama sistemime bulaşan bir tür Trojen veya Virüs yoktu. Biraz inceledikten sonra bunun Yakındaki bir cihazdan olduğunu anladım.

Kafamı kaldırdığımda göz göze geldiğim kapşonlu birisi vardı. Yüzünü tam net göremiyordum. Yolun karşısındaydı. Notebookumu kapattım ve çantama koydum, ayağa kalktım. Çantamı sırtıma alıp ona doğru yürümeye başladım. Bir süre yaklaştıktan sonra koşmaya başladı. Ani bir şaşkınlıktan sonra bende koşmaya başladım. Ama ara sokaktan geçtiğimde kalabalık bir caddeye çıktım. Onu göremiyordum. Notebookumu çıkarıp bağlantımı kontrol ettim, hiçbir iz görünmüyordu. Masaüstümde duran .bat uzantılı bir dosya dışında , BENİ SİLME! adlı bir dosya.

Neden bilmiyorum ama içimden bir ses silmemem gerektiğini söylüyordu. Onu D diskimde duran gereksiz dosyaları tuttuğum bir yerde BAT adı ile oluşturduğum boş bir klasörün içine koydum. Dosyanın bütün izinlerini iptal ettim, ama silmedim. Eve gittiğimde bu dosyayı inceleyeceğim. Kimse bu kadar belirgin bir şekilde ağ saldırı yaptıktan sonra .bat dosyasını göz önünde bırakmaz. Her hacker biraz ilgiyi sever, ancak bu dosyayı genelde gizlerler, GİZLERİZ.

Evime geldim, biraz dağınık. O kadar da olsun, insanlar buna ne diyordu ? ah tabii, Öğrenciyim bazı şeyler hakkım. Evet sanırım bu cümle ile evi dağınık bırakabilirim. Çantamı bir kenara atıp bilgisayarımın başına oturuyorum. USB belleğime aktardığım .bat dosyasını incelemek için hazırlanıyorum. Uzun uğraşlar sonucu .bat dosyasını açmayı bile başaramıyorum. Çok iyi güvenliği sağlanmış,  kim yapmışsa değiştirilmesini veya oynanmasını istemiyor. Masaüstü bilgisayarımada yedekleyip bilgisayarımı kapatıyorum. Ve yatağıma uyumak için yatarken aklımdan geçiriyorum...

Bu dosyayı her kim yapmışsa, tekrar kullanacak.