Uyanmıştım,Avcının olduğu yere bakıyordum ama yoktu. Bizden önce yola çıkmış olmalıydı, burada olmadığına göre ters yöne gitmişti.
Mike olduğu yerde yoktu, ışığa, üst tarafın açık olduğu yere doğru yürümeye başladım. Gözlerim ışığa alışmıştı bile. Tamamen aydınlık alana çıkmıştım, arkamdan bir ses duydum.
Mike sandım, arkamı döndüm ve büyük bir acı hissettim. Karnım, acı ile yere yığıldım. Avcı karnıma soktuğu bıçağı çıkardı ve tekrar tekrar bana sapladı. Birkaç bıçak darbesinden sonra kan içinde kalan ve gözlerimden yaş süzülen ben, artık yoktum.
Her yer bir anda karanlık oldu. Acı yoktu, hiçbir şey yoktu, huzura ermiştim. Artık ölmüştüm...
Mike bir hain olabilir miydi bilmiyorum, ona ne olduğunu da bilmiyorum. Ölümü tatmıştım, acıyı, ölmeyi...
Tek bir isteğim vardı artık, parçalara ayırdığı cesedimi gömmesi. Böylece bedenimde karanlığa, yanıma gelebilir.
---------------------------------------------------------------------------------
Dostlar biraz kısa bir hikaye oldu sanırım, sonu pek iyi bitmedi. Hızlı da bitti denilebilir. Beklediğiniz gibi mi bitti bilmiyorum ama umarım okuduğunuz satırların bir zaman kaybı olduğunu düşünmüyorsunuzdur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK SOKAK
Mystery / ThrillerBir Yazılımcının başına en kötü ne gelebilir ki? İşte bunu göreceğiz, sadece kendinizi satırlara bırakın ve kahvenizi yudumlayın. KARANLIK SOKAĞA HOŞGELDİN!
