Babe, Pls wake up

Kabanata 16: Confrontation

Tatlong araw na ako nag-stay dito. Halos tapos na ang lahat ng dapat ko gawin, naituro ko na din sa mga empleyado dito kung paano gamitin. I think pwede na ako umuwi, buti na lang at busy si Antoine kaya minsan lang mapadpad dito. "Pag-sinuswerte ka nga naman" I whispered.

"Sinong Sinuswerte?" -Antoine

Narinig pa niya yun? "Wala, uhmm... anyways, since tapos na lahat ng dapat kong gawin dito, pwede na ako umuwi.. Walang kasama mommy ko sa bahay and i have a lot of activities to do."

"aa ok, but its too late, baka abutin ka pa ng gabi sa daan mahirap na.. you can go tomorrow morning, ipapahatid na lang kita." -Antoine

I stared at Antoine, nang-aasar ba 'to?? pumapayag ba siya o ihohostage na naman niya ako.. I look at his face, he look so serious and charming... arrgh! bakit ba iba ang epekto ng charm sakin ni Antoine ngayon.. hindi ko magawa mainis. *sigh*

"Don't worry, kaya ko sarili ko.. I really need to go, marami pa akong gagawin sa bahay, sa opisina, sa buhay ko.. so please wag ka na dumagdag, ok?" sabay talikod sa kanya palayo..

"Si Louie ba? siya ba kelangan mo asikasuhin?" -Antoine said.

Nagpantig ang tenga ko, ginagawa miyang personalan..

I face on him, "Oo, si Louie nga! kelangan ko siyang puntahan, dahil kelangan niya ako, is that big deal for you? me problema ba kung puntahan ko ang fiancè ko?"

Napatahimik si Antoine...

Tulala..

nagulat sa sinabi ko...

"Kung wala ka nang sasabihin, aalis na ako." -diretso patalikod sa kanya

"Sige, umalis ka! ganyan ka naman ee, wala kang pakielam sa nararamdaman ng ibang tao, sa nararamdaman ko!" He shouted on me.

nagiging komplikado na, kelangan namin tapusin ang problema namin..

bumalik ako sa kanya, i faced on him seriously..

"ako? walang pakielam?? sige nga Antoine, noong iniwan mo ako.. inisip mo ba yung nararamdaman ko?? tinuring kita bilang pinakamalapit kong kaibigan.. inisip mo ba yon ha?? inisip mo rin ba na after all these years na hindi ka nagparamdam bigla ka na lang susulpot na akala mo walang nangyari... inisip mo din ba yung nararamdaman ko ngayon, na pilit mong inaagaw yung atensyon ko kay Louie.. sige Antoine, sino mas walang pakialam?" My tears started to fall, nangingig ang buong kalamnan ko..

"Oo, lumayo ako.. kasi nasasaktan ako..kasi gusto ko maging masaya ka kasama ni Louie... akala mo ba madali sa akin ang lahat?? 6 f*ckng years akong nagtiis, naghintay! Hazel, alam mo ba kung gaano kasakit na hanggang ngayon, mahal kita.. kaya ng malaman kong na-comatose si Louie, i grabbed my chance.. pinapangako ko, na gagawin ko ang lahat maging akin ka lang! Pinagdarasal ko na sana tuluyan na siyang mawala!!!"

Hindi ako, nakapagpigil, mag-asawang sampal ang ibinigay ko sa kanya.. Hindi na ako nagsalita.. umalis na ako.. umiiyak.. nanginginig ang katawan..

(my latest update, after all these months.. just comment kung dapat ko pa talaga ituloy to.. thanks)