A Love To Have

6

When she was able to get her salary agad siyang umalis ng maaga sa trabaho. Naisipan niyang magpahinga ngayon ng maaga. Gusto niya kasing mamasyal bukas ng maaga. Excited na excited siya kasi sa wakas mabibilhan na rin niya ang sarili gamit ang paunang sweldo sa kanya.

Inayos niya ang gamit at agad na umalis sa opisina. Naglakad siya papuntang sakayan ng jeep at ganun na lamang ang gulat niya ng may bumusina sa kanya sa likuran.

Napapadalas ata ang pagiging magulatin niya. Hindi na siguro siya magkakape ng higit sa dalawa simula bukas.

Inalam niya kung sino ang bumusina sa kanya. Tumingin siya sa likuran niya at ganun nalang ang galak niya ng makitang si Clark iyon. Agad siyang huminto sa kakalakad at hinarap ito.

Huminto naman ito sa gilid niya at ibinaba ang windshield ng kotse nito. Kumaway ito sa kanya at tsaka ngumiti.

"Sakay na" iminuwestra nito ang side ng backseat ng kotse.

"Sige sandali" saad niya sa binata. Kahit na nagtatanong siya kung bakit sa backseat siya nito gustong paupuin. Baka may mahalagang gamit ito sa passenger seat kaya don siya pinaupo.

Binuksan niya ang backseat at umupo sa loob. Isasara na sana niya ang pinto ng kotse nito ng mapansin ang tao sa passenger seat. All she was thinking of is that it was a thing beside him kaya sabbackseat siya. Pero laking dismaya niya ng makitang ang babaeng gusto ni Clark ang naka upo sa tabi nito.

She was a bit disappointed of what just happened. Alangan namang magsumbat siya dito. Sila ba para gawin niya iyon? Ngunit hindi niya napigilana ng sarili na masaktan.

Ngunit itinago niya ang lungkot ang selos na lumukob sa loob niya. She want to end this heartache now. She's always hoping for a progress na sana ay mahalin siya nito ng sobra pa sa pagiging kaibigan.

"Hello" bati ng babae. Ngumiti ito sa kanya.

Nakita niya ang sensiredad nito sa tono ng boses at pagkakangiti. Alam niyang hindi iyon peke. Totoo iyon. Kaya siguro nahulog ng grabe ang kaibigan dahil sa angking ka sweetan nito kapag ngumingiti. Malumanay din ang pagkakabati sa kanya.

"Hi." ngumiti din siya ng tipid. Binalingan niya ang kaibigan na nagmamaneho. Pasulyap sulyap ito sa gawi niya.

"Sandra. Remember the one I've talking to you?" tanong nito sa kanya. Tumango naman siya.

Hindi niya inaasahan na malalagay siya sa ganitong sitwasyon. She feels so awkward this time or maybe siya lang ang nakapansin nun.

Mukhang okay naman na ang dalawa. Ihahatid siguro nito ang dalaga sa bahay nito galing opisina.

"She's beside me now. Her name is Lanie Sandoval." tumingin siya sa kaibigan. Bakas ang galak sa mukha nito habang binabanggit ang pangalan niya. Subalit siya ay parang tinatarak ng punyal sa sitwasyon niya ngayon. Pinaparusahan ba siya ng panginoon?

Kumaway ito sa kanya. Kahit na ang gaan sa loob na makipag usap sa kaibigan. She just can't help herself to feel like hurting.

Maybe just maybe. Hindi talaga siguro sila bagay ng kaibigan. Maybe soon she'll find someone who will love her more than a bestfriend. Maybe someday she'll feel that happiness her bestfriend is feeling right now. The feeling of being contended and enough.

Maybe soon....