Walang gana siyang tumayo at tumingin sa labas ng apartment. Maganda ang araw at maaliwalas ang buong paligid.
Bumalik siya sa pagkakahiga at naktulala sa kisame. Parang hirap siyang gumalaw. Ayaw niyang magkikilos at hindi rin siya nakakakain ng maayos. Nag aalala na ang mga kaibigan niya ng isang buong linggo na siyang hindi pumapasok.
Wala siyang mukhang maihaharap sa maraming tao na katrabaho niya. Baka masaktan lang siya sa mga tsismis sa opisina.
Nalulungkot siya dahil ngayong araw ang burol ni Lanie. It has been a week since that tragic accident happened. Hindi parin mag sink in sa utak niya ang nangyari na pagkawala ni Lanie at ang pagwawala ni Clark sa hospital.
Imbitado siya sa burol pero natatakot siyang husgahan ng mga kamag anak ni Lanie. Natatakot siya lalo pa't naroon si Clark. Galit na galit ito sa kanya.
Naaawa siya sa nangyari kay Lanie. Now Clark is eager to know who did that to his love of his life Lanie. He wants to know it too.
Matapos maligo ay nagbihis siya. Bawat galaw ay nananamlay. Kahit sa agahan niya. She dont know if she can consider it as a breakfast kasi mag aalas onse ng madaling araw.
Alam niyang malapit na ring matapos ang burol ni Lanie. She wanted to go to Clark and say sorry. Hindi naman talaga sinasadya ang nangyari. But Clark is blinded by her pain and agony with anger on it.
He is mad at her, she knows that. Nang dahil sa pagsagip sa kanya kaya nawalan ng buhay ang pinakamamahal nito.
Nag taxi papuntang condo ni Clark. She knows it where to find him. Bestfriend sila dati at alam na alam niyang pupunta iyon sa condo nito kapag nagdadalamhati. Ayaw nitong may nakakaalam na iba sa nararamdaman. Iyan ang nagustohan niya sa binata. The way he carry himself. Being responsible and matured enough.
Pagkalabas sa elevator ay tinahak niya agad ang daan sa condo unit ni Clark. It was locked kaya naman binuksan niya iyon gamit ang finger print niya. Only Clark have this kind of security lock. She has a finger print identification dahil gusto ng binata na makasama siya noon. In times of trouble and heartache. She s the bestfriend that why.
Pagkabukas ay dumiretso siya sa sala at nakitang wala doon ang binata ay pumunta siya sa kwarto nito. At hindi nga siya nagkamali. Clark is sitting wasted in the corner alone with his can of beer. Nakayuko ito at halata sa itsura nito ngayon ang pagdadalamhati. Who wouldnt knowing you have a child but died and that is because of her.
She composes herself before moving towards his direction. Pero hindi ata siya naramdaman ng binata. She lower down her head to see Clark eyes closed and tears streaming down his face. Nakatulog ito sa ganoong posisyon.
She tapped his arms and called his name. " Clark?"
But she heard no response. Umangat lang ang ulo ng binata at nakatulalang tumingin sa kawalan. Bigla dumaan ang kirot sa puso niya ng makita ang ganitong estado ng binata. She cant help but blame herself again and again.
Tinaqag niya ito ulit kaya napatingin ito sa direksyon niya "Clark"
"Hmm?" mapupungay na mata ang sumalubong sa kanya.
"Lanie? Ikaw ba yan?" buong paglalambing na tanong nito.
Kumirot nanaman ang puso niya. Kahit patay na si Lanie ay ito pa rin ang hanap hanap niya. Nandito naman siya.
"H-Hindi Clark. I-Its me S-Sandra"
Biglang atang nakarinig ng masama ang hinata sa tinuran nito at agad na napatayo kahit pasuray suray.
Tumayo din siya para alalayan ito pero iwinaksi nito ang kamay niya. "Clark hayaan mong alagaan kita" pagsusumamo niya.
Pero parang walang narinig ang binata at agad siyang hinawakan sa braso. Napakislot pa siya sa ginawa nito at agad na napadaing ng hinigpitan nito ang pagkakakapit sa kanya.
"C-Clark na-nasasaktan ako" nauutal na saad niya. Nag uumpisa na siyang kabahan sa gagawin ng binata.
It seems like it is not the best desisyon to go here. Nabahala siya kung ano ang gagawin sa kanya ng binata.
"Nasasaktan ka? Shit! Wala pa iyan sa ginawa mo!" buong diin nitong saad habang nakatiim bagang na nakatitig sa kanya.
Alam niyang namumutka na siya pero hindi ito ang tamang oras para matakot siya. She needs ro explain her side to him at alagaan ito.
"Stop pretending as if you know my pain because i know you didnt" mas hinigpitan nito ang pagkakapit sa kanya at napasibghap siya ng bigla siya nitong ihagis sa kama.
Mabilis siyang tumayo at umupo ng tuwid. Napaatras siya ng simulang maghubad ni Clark ng pangitaas niyang suot..
"Diba ito ang gusto mo? You only wanted this?" saad nito.
Walang pagsidlan ang kabang nararamdaman niya. Tatayo na sana siya ng hawakan suya ulit sa braso ng buong diin at napadaing siya sa sakit na dulot non.
Sge tried to escape but Clark is too strong. Hinawakan siya nito sa magkabilang balikat at ipinahiga sa kama.
Nang makapumiglas at nakawala ang isa niyang kamay ay sinampal niya ito ng ubod ng lakad na nagpatiim bagang sa binata. Blangko ang isip nito at mukhang aangkinin siya ng binata sa kalagayan nila ngayon.
Gusto niyang maiyak pero pinatatag niya ang sarili. Pilit siyang nagpumiglas ng hawakan ulit siya ng binata. Sinipa sipa niya ito ngunit dinaganan siya nito na nakahubad na ang suot na puting pulo at ang naiwan ay ang pantalon nito.
As long as she want to admire him pero hindi niya magawa dahil nasasaktan siya sa ginagawa ng binata. He is raping her.
Pinagsusuntok niya ito sa dibdib pero hindi nagpatinag ang binata." Yhis is all you wanted right? I wonder how many men already did this with you. At gusto ko rin na gawin sayo" buong diin na salat nito.
Magsasalita sana siya ng bigla siya nitong halikan sa labi ng mapusok at buong diin. Mapagparusa ang klase ng halik nito. Parang mapupugto na ang hininga niya ngunit hindi tumitigil ang binata. Pabaling baling siya pero hinahabol din agad nito ang mga labi niya para halika habang ang kamay nito ay nakahawak sa dalawang kamay niya para hindi siya makapumiglas.
She is hurting sa ginagawang pag angkin sa kanya ng binata. But wala na siyang lakas pa. She slowly give in to what Clark wants to happen at nagpaubaya nalang siya.
BINABASA MO ANG
A Love To Have
AcakIs there a happy ending for Margaux and the love of her life Clark