ورقه زواج عرفى

١٠

بعد حوالى شهر
كانت شرين خلصت امتحاناتها وباباها بقى الحمد لله احسن كتير
واتفقت مع عبد الرحمن انها تروحله الشركه عشان عاوزها فى موضوع مهم جدا
شرين وهى مستنيه عند السكرتيره والمردى اكتر توتر وقلق مش عارفه ممكن عبدالرحمن يطلب منها ايه
وشويه ودخلت شرين : السلام عليكم
عبد الرحمن والمرادى بترحيب كبير لشرين وترها اكتر :وعليكم السلام ........اتفضلى يا شرين ...........اخبارك ايه واخبار بابا ايه
شرين بتوتر : الحمد لله تمام ...........وبابا احسن الحمد لله
عبد الرحمن : انا عاوزك فى موضوع مهم ..........واتمنى انك توافقى عليه
شرين : خير ........اتفضل
عبد الرحمن : عاوزك تتجوزى هشام
شرين وهى مش مستوعبه كلامه : نعم ؟؟؟
عبد الرحمن : هجوزك لهشام ابنى بس رسمى
شرين بخضه : ليه .............لا طبعا
عبد الرحمن : بصى هو ديل وفى مصلحتك وانا واثق انك ذكيه وهتوافقى
شرين ساكته ومش عارفه تقول ايه
عبد الرحمن : بصى وبساطه كده انا عاوزك تتجوزى هشام لمده معينه سنه مثلا وطبعا اهلك مش هيعرفو حاجه عن الكلام ده ..........انا هاجى مع هشام ونتقدملك رسمى وكل اللى تطلبيه واهلك عاوزينه هعملهولك
شرين باستغراب : بس ليه ........وايه اللى يخلينى اوافق على كده
عبد الرحمن : بصى هى مصلحه للطرفين
وقام من مكتبه وقعد فالكرسى اللى قدام شرين
عبد الرحمن : هشام ابنى انا معرفتش اربيه وانا معترف بده وانتى شخصيتك عجبانى ومحترمه وممكن تساعدينى اننا نغيره ويبقى راجل ويتحمل المسؤليه
شرين : بس انا مالى بكل ده .............انا ليه اتجوز اكتر واحد كان هياذينى واكتر واحد بكرهه ..........انا اسفه انا مش هقدر
عبد الرحمن بضحكه صفره : متنسيش ان ورقة الجواز العرفى لسه معايه
شرين بعصبيه : حضرتك بتهددانى ؟؟
عبد الرحمن : مش تهديد ولا حاجه ...........بصى انا هعينك هنا فالشركه
بمرتب 3000 جنيه ده غير انك هيتقدملك احسن شبكه وكمان الفيلا بتاع هشام جاهزه من كل حاجه انا مش عاوزك غير بشنطة هدومك وكمان هكتبلك مؤخر كبير عشان عند الطلاق تخديه
شرين : حضرتك انا ميهمنيش كل ده ...........انا مش هعيش مع واحد زى ابنك انا بجد بكرهه
عبد الرحمن : انا مش هاخد ردك دلوقتى فكرى شويه فى عرضى وردى عليا كمان يومين
شرين وهى قايمه وباين عليها الصدمه : ان شاء الله
عبد الرحمن : شرين اتمنى انك توافقى
شرين بحزن : عن اذن حضرتك

......................................................................................

شريفه قاعده فى اوضتها وسمعت صوت الباب قامت تشوف مين
شريفه : شرين انتى جيتى
شرين : اه ياماما
شريفه : تعالى يا شرين ..........انا عاوزاكى
ودخلت اوضاتها ووراها شرين
شرين : خير يا ماما
شريفه :انتى نتيجتك هتبان امتى ؟؟
شرين باستغراب : يعنى شهر كده .........ليه ؟؟
شريفه وهى سرحانه : شهر ....
شرين : فى ايه ياماما قلقتينى ؟؟
شريفه : بصى يا شرين ........انتى مبقتيش صغيره .......بصراحه كده من كام يوم باباكى عرف انهم هيحلوه على المعاش بسبب ظروفه الصحيه
شرين : ايــــه
شريفه : المشكله بقى ان المعاش نص تقريبا مرتب باباكى انا مش عارفه هتصرف ازاى .............. وحتى المبلغ اللى كنا محوشينه عشان جوازك انتى واختك جزاء كبير منه اتصرف فى المستشفى وتعب باباكى .....انا مش عارفه اعمل ايه وخايفه باباكى يشيل الهم يتعب تانى
شرين : وبعدين يا ماما .......
شريفه : مش عارفه انا كان عندى امل انك تشتغل وتساعدينا بس ياترى هتلاقى شغل بالسرعه دى
شرين وهى بتفكر افتكرت عرض عبد الرحمن .........بس لما افتكرت هشام حاولت تنسى الحل ده

...............................................................................

عدى يوم وشرين محتاره ومش عارفه تنام من كتر التفكير
وهى سهرانه بتكلم ليلى وبتفكر معاها عشان حسه انها تعبت اوى ومش عارفه تشارك حد معاه غير ليلى اللى تعرف كل حاجه من الاول
شرين : انا تعبت اوى ياليلى ..........يارب اموت وارتاح من اللى انا فيه ده
ليلى : حرام عليكى ...........استغفرى ربنا
شرين : استغفر الله العظيم ...........بس ليه بجد بيحصلى كل ده .......... كل مقول خلصت مشكله تطلعلى مصيبه
ليلى : بس يا شرى الكلام مش هينفع .....قومى صلى ركعتين كده وقرى قراءن وحاولى تنام كويس وبكره الصبح روحى الشركه واللى هيطلع وقتها يبقى هو ده اللى ربنا كتبهولك
شرين : انا فعلا تعبت اوى وعاوزه اسيبها على ربنا .........ربنا يسترها يارب
ليلى : امين يارب ...............خالى بالك من نفسك وطمنينى عليكى بكره
شرين : ان شاء الله مع السلامه
ليلى : سلام

............................................................................................

بعد حوالى اسبوع
عبد الرحمن يدخل اوضه هشام
عبدالرحمن من غير نفس : جهز نفسك بليل الساعه 8 هتيجى معايا مشوار
هشام باستغراب : مشوار ايه
عبد الرحمن : هخطبلك
هشام وقف متنح ومش مصدق اللى بيقوله : انت قولت ايه
عبد الرحمن وهو خارج من الاوضه : هخطبلك