Yaklaşık bir hafta sonra yatağımda uzanırken telefonum çaldığında arayanın Bela olduğunu düşünüp biraz bekletmiştim. Ancak beklediğimin aksine telefonun diğer ucundaki Bela değildi ve bekletilmekten hoşlanmadığı sesine epey bir yansımıştı. Aslında bu durum benim tarafımdan umursanmayacaklar sınıfında yer alsa dahi diğer taraftaki AKACAR şirketten aradığını söyleyince işler değişmişti. Görüşmeye çağrılıyordum.
Elbette hemencecik hazırlanıp şirketin yolunu tutmuş, uyuşan parmaklarımla elimdeki öz geçmiş dosyamı sorumlu kadına verirken sakarlık üstüne sakarlık yapmıştım. Neyseki kadın biraz kibar bir kadındı da çok üstelememiş, beni işe almıştı. Heyecandan ellerim titreye titreye çıkmıştım şirketten. Genel müdür olan Ömer Akacar'ın sekreterliğini yapacaktım ve buna tam olarak Pazartesi günü vira bismillah diyecektim. Üstelik maaşımda beklediğimin aksine epeyce dolgundu.
Nihayet eve geldiğimde ise hemencecik bilgisayarın başına oturup yeni patronumu aratmıştım. İki adam çıkıyordu karşıma. İkiside şirketin pay sahibiydi ancak birisi henüz otuzlarında genç ve karizmatik bir adam, diğeri ise daha yaşlı ve tonton bir amcaydı. Genel müdür diyince aklımda canlanan profile güvenerek yaşlı olan amcayı araştırıp durdum. Ömer Akacar. Yetmiş iki yaşındaydı. İki kızı, üç tane de oğlu vardı. Varlıklı olduğu her halinden belli olan bu adamın Rize'li olması nedendir bilinmez daha bir çok ilgimi çekmişti. Amcaya şefkatle bakıp bilgisayar ekranını öptüğümde yavaşça ağladım. İlk patronum, ilk minnoşum...
Ta ki telefonum çalana kadar sürdü aşkım. Açıp kulağıma götürdüğüm telefonun diğer ucundan Belanın sesini duyunca bir heyecanlandım bir heyecanlandım ama sormayın.
"Hazırlan seni almaya geliyorum. Benim mekana gideceğiz. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çattık Belaya | Texting |Tamamlandı
Historia CortaÇatlak ve bir mafyanın trajikomik hikayesi. "Sen kimsiniz? "
