Bi gün

5. Bölüm " iftira"

Bu nasıl olur ya? önündeki gazetelerde beni arabaya bindiren yiğit ve benşm Halim berbat otele girerkenki fotoğraflarımız..! gerizekalı gazeteciler otelden yiğit'in çıktığını yazmamışlar bile. herkes bana bakıyordu . yiğit te köşede tahminimce o daha şoktadır. " bu nasıl olur ya?" diye bağırdım." yalan bu haber! yiğit sadece bana yardım etti o kadar!" dedim.herkes bana sanki yalan söylüyormuşum gibi bakıyordu. oğuz Mert Sude herkes en az benim kadr şaşkındı.çıktım dışarı oradan ayrılmam lazımdı yoksa gerçekten birini boğabilirdim.sınavada girmem lazım. okuldan gidemem bu yüzden dışarıdaki bir banka oturdum.çok sinirliyim ya bu haberi nasıl yaparlar?? telefonum çalıyor. olamaaz babam!

"Alo"

"Ela bu ne hal ? o herif kim ela ?bu sarmaş dolaş haller kızım sen ne yaptığını sanıyorsun? bak ela senin benim itibarımı bozmana izin veremem!!"

"Babaaa!"

Kapatmıştı. sinirim daha çok artırdı. varsa yoksa kendi itibarı. benim ne halde olduğumu düşünmüyor bile !tam ben bunları düşünürken karşıdan adını bile bilmediğim kız bana bakıp bakıp fısıldaşıyordu.duyduğum cümleyle ayağa fırlamam bir oldu." tabi buldu yakışıklıyım attı yatağa hemen!"

Kalktım. tuttuğum kızın saçından yere doğru eğdim belini." yüzüme söylesene sen bi hadi söylesene! bak kızım mahvederim seni!" bu sırada arkadaşları başırıyordu "hena" diye . demek adı henaymış.tipe bak."kızım mahvederim seni " dedim.kızı yere atıp tekme attım. Oğuz'un kolumdan çekmesiyle kızdan ayrıldım .herkese dönüp"herkes kessin çenesini bu haber yalan! neye inanırsanız inanın umrumda bile değil ama bir daha karşımda o küçük beyninize hakkımda konuştuğunuzu duymamayım. yoksa henacığımızdan daha kötü olur"

Kıza tam bi tekme daha atacakken Elif "ela gazeteciler!"

Döndüm arkamı. yine toplanmışlardı. kahretsin bunları kim çağırıyor ya!bu seferde o kızı tekmelerken görüntülenmiştim . harika!hemen okulun içine girdim . hemen sınavımı olup gitmek istiyorum burdan lanet olsun!!

...

Sınav çıkışı kimseyle uğraşmadan çıktım okuldan.arabama doğru giderken kerimle karşılaştım.bana sadece bakıyordu .anlamsız hissiz...

"Kerim." dedim" bana inanıyormusun?"

"Ela sonra konuşalım."dedi ve gitti.kalmıştım öylece.

""Kerimm! hayır şimdi konuşalım.aradan vaki geçince bakalım daha neler uyduracaklar.bana İnan gerçekten benim hiç bi suçum yok yiğitinde!"

Ağlayan sulu göz kızlardan değildim. dışardan hep güçlü görünmek için pek de ağlamam.ama o an kerime bunları söylerken gözyaşlarıma engel olamadım...