22. Bölüm "Borç"

132 6 1
                                    

Gençler yine bi gecikmeyle karşınızdayım. Sorry:D

Bu bölüm güzel gibi gibi. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.❤️

Şu an yaşadıklarıma inanamıyorum. Yiğit bir kaç hafta öncesine kadar umursamadığım hatta hayatımda bile olmayan biriyken şimdi yanımda,kokusu üzerime sinmiş,elleri ellerimde...

Okula geldiğimizde kapıdan içeri girerken biraz tereddüt ettim. Yiğit elimi sımsıkı tutmuştu, bıraksa kaçacakmışım gibi. Ama korkuyorum. Hena'yla kavgamdan sonra beraber okula gelmemiz...

"Milletin ne diyeceği umrumda bile değil."dedi aklımı okurmuşcasına ve bana dönüp

"Senin de umrunda olmasın."dedi ve içeriye ilk adımımızı attık. Yavaş yavaş bize yönelen bakışlar artmaya başladı. Fısıldaşmalardan bahsetmiyorum bile..

Herkesin şaşırma törenini atlattıktan sonra bizimkiler hala ne olduğunu anlayamadan bize bakıyorlardı. Ben kendim bile daha sindirememişken okula gelmemiz bir hataydı bence. Hena yanımızdan geçerken her zamanki tavrıyla

"Ne o hamile mi kaldın yoksa?Aah çok üzüldüm canım. Tabi anca bu şekilde yanında tutuyorsun onu. Anlıyorum. "Dedi herkesin duyabileceği bir sesle ve yüksek bir kahkaha attı.

"Anlaman normal. Ama yanıldığın bir nokta var ki o da biz birbirimizi sevdiğimiz için birlikteyiz. Kendini asla benimle karıştırma küçük sürtük"dedim alaycı bir ifadeyle.

Bana söylediği her kelimeyi geçtim artık ağzından çıkan her harf beni sinirlendirmeye yetiyordu. Her ne kadar Hena'nın ağzını burnunu dağıtma çabalarım Yiğitin elimi sımsıkı tutmasıyla son buluyordu. Beni kendine çekip bir sorun çıkmaması için Hena'dan uzaklaştırdı. Onun da zamanı gelecek.. Elbet bi gün kavga çıkacak ve ben o zaman Hena'yla kapanmamış hesabımı "kendim" kapatacağım.

•••

Sabah odamda bir demet papatya vardı. Üstünde de not:

"Günaydın aşkım. Seni özledim."

Onu düşününce yüzümde oluşan o aptal sırıtışa engel olamıyorum.

"Günaydın aşkım" diye mesaj yolladım.

"1 saate hazırlan. Seni almaya geliyorum. "

"Nereye ?"diye mesaj atmama rağmen cevap gelmedi. Beni merakta bırakmadan rahat edemiycek beyefendi.

•••

Hazırlanıp kapıya çıktığımda çoktan gelmişti. Sarıldım. Bu ona ikinci sarılışım. İlginç... Aşka inanmayan ben nasılda böyle küçük ayrıntıları düşünür olmuştum?..

"Nereye gidiyoruz?"

"Arabamın götürdüğü yere.."

!?!?:D

•••

Burası gerçekten çok güzel bi yerdi. Dağa karşı deniz... Ben genellikle böyle yerleri pek sevmem yani dağmış,piknikmiş.. Ilgimi çekmez pek. Eskiden annem ve babam beni zorla yalvar yakar getirirlerdi böyle yerlere. Böcekler sinekler otlar falan...

Yiğit ile aslında kafa yapımız pek uyuşmuyor. Doğa harikası yerlere gelmeye bayılan, evinin bahçesindeki ağaç, çiçek her türlü varlığa dikkat eden buna böceklerde dahil doğayla iç içe farklı biri ama ben... Ben daha çok piknik yerine restoranlarda yemeyi tercih eden ağaçmış çiçekmiş bunlara harcayacağım vakti alışveriş merkezlerinde harcayan, geceleri evinde oturmak yerine bar bar dolaşmayı tercih eden,üstüme bir böcek konsa dünyayı yıkabilecek biriyim. Ben onun gibi değilim olamamda,OLMAM DA!

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 07, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Bi günHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin