Bi gün

11. Bölüm "karmakarışık"

"Ne oluyo ya siz kimi nerden çıkarıyorsunuz?"

"Ela hanım babanızın kesin emri var buraya giremezsiniz artık"

"Sen kendini ne sanıyosun be bırak bırak kolumu! babama söyleyin dua etsin aşağısı kalabalık yoksa burayı başınıza yıkarım!"dedim ve merdivenlerden inerken yiğitle göz göze geldik.o da bıradaymış.

Yağmur yağıyordu dışarıda.sinirlerim çok bozuk.babamın mekanından kovuldum şu rezilliğe bak!yolun karşısındaki banka oturdum.yağmurda ağladığım belli olmıyordu.rahat rahat ağlayabilirdim. bi süre yanlızlığımın sesini dinledim. şu bi kaç günde yaşadıklarımı düşünürken aniden yanıma yiğit oturdu .her yerden çıkmasa olmaz!"selam"dedi.cevap vermedim. konuşmak istemiyorum. sustuk bi süre .sonra bi anda bana dönüp

"Biliyomusun? ağladığında çok çirkin görünüyorsun!"dedi .demek ağladığımı anlamış .

"Yüzümü görmek zorunda değilsin.gidebilirsin! hem seninle uğraşacak değilim!"dedim sesim çok kızgın çıkmıştı.

"Pardon yani ben şey.. ağlama diye dedim. yoksa yani ..ööyyle değilsin yaani.." dedi

"Boşver"dedim.Bi süre sessizlikten sonra kalktı yanımdan giderken arkasından" teşekkür ederim" dedim

Döndü arkasını "niye"dermiş gibi bakınca yanına gittim "dün için " dedim.gülümsedi."önemli değil kim olsa aynı şeyi yapardı .... şeeyy seni eve bırakmamı istermisin?hem yağmur yağıyor?"

Gerçekten hiç taksi bekleyecek Halim yoktu."olur" dedim.arabasına doğru ilerledik.kapıyı açtı.

vay be bu odun görüntünün altında centilmen bi çocuk varmış."teşekkürler" dedim kapıyı açışına.

şaşkın şaşkın"aa hayret sen teşekkür eder miydin?:D" gülümsedi.

"biraz daha zorlarsan bugün yine odun kız halime döneceğim"dedim gülerek..yola koyulduk

"Evin nerde?" dedi. tarif ettim. aslında evlerimiz yakınmış dediğine göre bir sokak ileride oturuyormuş.evin önüne gelmişiz.o kadar dalmışımki evimin önüne geldiğimizi bile farketmedim.yiğitin ela diye bağırışoyla kendime geldim.gülümsüyordu.gülmek ona nekadar çok yakışıyor? bunu ilk kez farkediyoum. gözlerinin içine baktım bana gülümserken. simsiyah kocaman gözleri vardı.ona dikkatlice baktığımı görünce "ne?"dedi.şaşırdım tepkisine"hiiçç" dedim. arabadan indim.tam evimin kapısını açacakken indi arabadan

"Önemli değil.."dedi.aferin bana yine teşekkür etmeyi unutmuştum.

"Pardon ,unutmuşum eve bıraktığın için sağol"dedim

"Eehh Geç de olsa önemli değil"

Aman aman şu havalara bak alt üstü eve bıraktı.eve girdim odama çıktım ve tam kendimi uykunun kollarına bırakacakken kapı çaldı. evimizin son katında olduğum için 3 katı uykulu uykulu indim kapıyı anca açabildim. Kapıyı açtığımda Yiğit karşımda benim kapıyı açmamı beklemekten sırılsıklam olmuştu.elinde topuklu ayakkabılarım

"Kızım 2 saattir ne yapıyorsun ya daha yeni girdin eve? Al ayakkabılarını dün bıraktın gittin."

"Pardon yani anca indim.ayakkabılar için sağol " dedim.

Arkasını dönmüş giderken"yiğit"dedim

"İçeri gelsene sırılsıklam olmuşsun"dedim.tek kaşını kaldırmış bana bakarken olur anlamında kafasını salladı.içeri geldi.tşörtü ıslanmıştı saçları faln ıslanmıştı . kedi gibi bana bakıyordu .gülümsedim.

"Öyle durma gel kıyafet vereyim sana" dedim.annemin yatılı misafirler için ayırdığı kıyafetleri verecektim "gerek yok" dedi.

"Hasta olacaksın şu haline bak" dedim .ve ona gel anlamında kafamı salladım .ona bi eşofman altı ve tişört verdim ."sen giyin ben yan odadayım sonra oraya gel "dedim. ben odama geçti. yiğit giyindikten sonra yanıma geldi kurutma makinesini verdim.

"al saçlarını kurut ıslak ve alnına yapışmış saçlarınla çirkin görünüyorsun"dedim onun bana yaptığı gibi.güldü

"Sende uykusuzluktan kanlanmış ağlamaktan şişmiş gözlerinle çok çirkin görüniyorsun"dedi. zafer kazanmış gibi tel kaşını kaldırdı.kalktım yerinden e mız mız ve yaramaz çocuklar gibi ukala deyip saçlarını karıştırdım ceza olsun diye.sonra "sen kurut ben aşağıdayım."dedim. mutfakta kahve hazırladım.tam masta götürürken aşağı indi."kahve içersin herhalde "dedim bardağı elimden alırken "sağol"dedi.koltuğa geçtik .kahvemizi içerkenki sessizlik çok sinir bozucuydu.ama konuşacak bir şeyimiz yoktu ki.

"Kerim le bi daha konuştun mu? yani o günden sonra?"

"Hayır konuşacağımızda sanmıyorum"dedim

"Şerefsiz herif .. biliyormuşum seni ilk kez öyle yıkılmış gördüm.onu çok seviyorsun galiba.."cevap vermedim.

Kerim ona karşı ne hissettiğimi bilmiyorum. kendime bile açıklayabilmiş değilim.sessiz kaldığımı görünce

"Neyse kahve için tekrar sağol" "kıyafetlerim?"dedi B'nde "yarın okulda getiririm"dedim

"Tamam bende üstündekileri getiririm"dedi

"Görüşürüz ukala!"dedi beni umursamaz bi tavırla

"Görüşürüz!"dedim

Yiğit:

Hedefime adım adım yaklaşıyorum.o aptal kız sonunda bana aşık olacak. herkes de cezasını çekecek.

Aptal Ukala!