Spoken Poetry

46

“SA ISANG SULYAP”

Sa isang sulyap ko sa'yo
Ay labis na nag papagaan ng aking Loob, Sulyap na kahit hanggang tanaw ay bumubuo sa aking Araw.

Sa bawat Araw iniiba mo ang aking pananaw, Pananaw na dapat ko pang pag butihan ang mga Bagay-bagay na dapat ko pang Gawin, Upang mag bunga ng ika-uunlad ko rin.

Salamat sa ngiti mong matamis,
Na siyang Dahilan ng Pagmamahal ko sayo ng walang mintis.

Salamat sa mga nag sisining-ningan mong mga mata, na siyang Dahilan kung bakit ako'y lubos na humahanga.

Ngunit sana'y bago lumubog ang Araw, Hindi matapos ang lahat sa sulyap ko lang.
Dahil ang nais ko ay matapos ang lahat sa pag dampi ng aking kamay sa iyong makinis na pisngi at aking maipagtapat na aking ika'y iniibig