Emphire University(COMPLETED)

Chapter 53: I still like you, do still like me too?

Jean's Point of View

It was six am in the morning. Too early on how I usualy wake up, kaya nag decide nalang akong lumabas para mag jogging

Pumunta ako sa park para mag jogging habang naka headset. Nagulat nalang ako ng biglang may naka bunggo ako sa sa sobrang lakas ng impact ay napaupo ako

"Sorry, are you okay?" Tiningala ko naman kung sino yung nag salita at laking gulat ko kung sino yung nakita ko "Lance.." sabi ko saka kinuha yung kamay niya at inalalayan akong tumayo

"Okay ka lang?" Tanong niya, "Oo" sagot ko naman, I guess nag jojogging rin siya dahil naka sleeveless jacket siya tapos naka jogging pants at sapatos, he looks cool

"Done staring?" Pangloloko niya, "What? Excuse me, hindi ako tumititig" inirapan ko siya, "Sure. Sabi mo eh" sabi niya, "Sabing hindi eh!" Papaluin ko sana siya pero bigla siyang tumakbo kaya agad ko naman siyang hinabol, kaya ayun nag habulan kami sa park na parang mga bata

"Okay, stop running! Pagod na ako!" Sabi ko at nag habol ng hininga saka umupo sa may malapit na bench, "Here" sabi niya sabay abot sakin ng tubig "Thanks" sabi ko saka kinuha yung tubig at uminom

"It's fun hanging out with you, Jean" sabi niya, kaya napatingin naman ako sakaniya at nahuli siyang nakatitig saakin "Hanging out?" Tanong ko, "Nag takbuhan lang naman tayo, you call that hang out?" Tanong ko ulit "Yes. At least, I get to have time with you" sabi niya, kaya medyo yumuko ako para takpan yung pisngi kong siguradong namumula na

"Wait for me, be right back" sabi niya saka tumakbo palayo, "Stop it, Jean. You can't, you just can't" sabi ko sa sarili ko, "Anong you can't?" Rinig kong tanong ni Lance na sobrang ikinagulat ko, "Shit! Mygod, Lance! Ginulat mo naman ako!" Reklamo ko, nakita ko naman ang ice cream sa kamay niya "Omg! Ice cream!" Sabi ko at kinuha ang isang ice cream sa kamay niya at agad na kinain yon

"Jean, anong 'you can't' yung sinasabi mo kanina?" Tanong niya, "Its nothing" sagot ko, "Please tell me." Sabi niya at hinarap ako sakaniya, "Lance, its nothing" sagot ko ulit, "Fine. Then can I just ask you something?" Sabi niya, tumango naman ako. And what he asked left me dumbfounded

"Jean, I still like you, do you still like me too?" He asked, "Lance.." mahinang sambit ko, "Please, answer me" he pleaded, "Lance.." sabi ko ulit, "Yes, Lance. I still like you too" sagot ko, agad niya naman akong niyakap kaya niyakap ko rin siya

"Then will you be my girlfriend?" Tanong niya, "Yes, Lance. I will be your girlfriend" sabi ko, tumayo naman siya at nag sisigaw "Woooh! Girlfriend ko na siyaaa!" Sigaw niya at niyakap ako saka inikot "Lance, nakakahiya!" Sabi ko sakaniya, binaba niya naman ako at hinalikan ako sa noo, kaya napapikit nalang ako and savoured the moment

"I love you so much, Jean" sabi ni Lance, "I love you too" I replied, sabay kaming umuwi at hinatid pa niya ako sa harap ng bahay bago siya umuwi sa katapat na subdivision

At pagkabukas na pagkabukas ko palang pintuan ay sigawan na agad ang narinig ko "WAAAAAH!" sigaw nilang apat, yep, Lucas is here, and he is squealing like a girl with Zeely, Loraine at Akira

"What?" I asked, innocent, "Kayo na ba ulit!?" Tanong ni Zeely, "Yes, kami na. And take note, its not 'ulit'." Sabi ko, pero hindi naman nila yon pinansin at nag sisigaw pa din kaya pumunta nalang ako sa kwarto ko para mag shower

Pagkatapos ay nag palit na ako at bumaba para kumain dahil gutom na gutom na ako, "Yah! Bakit hindi mo sinabi saamin!?" Sigaw sakin ni Zeely nung time na mag susubo na sana ako "Zeely, kanina lang naging kami, okay?" Sabi ko at mag susubo na sana ulit ng mag salita ulit si Akira, "What!? Kanina lang!? Omg! So ngayon ang first day niyo!?" Tanong niya, "Stating the obvious, Akira" sagot ko at finally, naka subo na rin ng pagkain

"Yah! Kumain kana, bilisan mo. Magkwento ka saamin mamaya!" Sabi ni Loraine at hinila yung dalawa sa sala kasama si Lucas. A smile was plastered on my face the whole day, finally, everything is finally going fine