Jean's Point of ViewJanuary 1, 2018. Yep, tapos na ang New Year. Andito pa din naman kami sa States dahil matagal pa naman ang resume ng pasukan. Si Lucas ay umuwi muna sa bahay nila dito sa States kasama si Heaven dahil kakadating lang daw ng mommy nila
"WHAT!? DON'T YOU DARE, LED!" rinig kong sigaw ni daddy mula sa labas ng kwarto, hula kong narinig din yon nila Zeely kaya napatingin din sila sa pinto, tumayo naman ako at lumabas hindi naman ako napansin ni daddy dahil busy pa din siya sa kung sino mang kausap niya
"DON'T YOU DARE TOUCH OUR PROPERTY, LED!" sigaw ulit ni daddy, sino ba si Led? At anong property? "Ang tagal na non, Led, grow up!" Sigaw pa ulit ni daddy, natahimik pa sila ng kausap niya bago niya binaba ang phone
"Daddy.." mahina kong sabi, napatingin naman sakin si Daddy at niyakap ako "Ano pong problema?" Tanong ko, "Nothing, sweetie" sabi ni daddy, pero alam kong meron, at himdi ako titigil hanggang hindi ko iyon nalalaman
Lunch na at andito na kaming lahat sa may dinning tabel habang nahimik na kumakain, ng bigkang nag salita ang daddy ni Akira "Kids..." napatingin kami sakaniya "Mauuna kaming uuwi sainyo. We will give you money to go home with your mothers" sabi ng daddy ni Akira "Why?" I asked "Nothing. Kailangan lang naming siguraduhin na maayos pa din ang school. Don't worry ieextend nalang namin ang bakasyon niyo" sabi ni Daddy, "When are you leaving?" Tanong naman ni Zeely, kami lang ata ang nag sasalita dito, alam na kaya nila Grammy?
"Tomorrow" nabigla kami sa sagot ng daddy ni Zeely "WHAT!?" Sigaw naming apat "No! Bakit bukas!? Why so soon!?" Pasigaw na tanong ni Zeely, "Daddy, what's the problem?" I asked calmly kahit sa kaloob looban ko ay gusto ko ding sumigaw "Nothing, kids go to your room, we need to talk to your mothers" sabi ni daddy, kahit ayaw namin ay sumunod nalang kami
At dahil hindi kami mapapakali hanggat hindi namin nalalaman kung anong problema ay nag tago kami sa may hagdan para marinig ang usapan nila
"We can't let them know someone wants to rub our wealth" sabi ni daddy, na ikinagulat naming apat "Sino ang gustong mag patumba satin? And why?" Frustrated na sabi ni tito Leandro "Led and his wife Mikee" sagot ni daddy "What!?" Kahit si Grammy ay nabigla din yata sa nalaman, so hindi nila alam?
"Mom, stop worrying. We can handle this" sabi ni daddy kay Grammy, this can't be happening. Sino ba si Led at Mikee?
"Hindi pa rin siya tumitino. They still can't move on from what happened?" Tanong ni tito Leandro "They were jealous of us, Leandro. Nag seselos sila dahil sa nangyari, Led wanted to be the validictorian pero natalo mo siya. Now he has a wife, that serves as his accomplice" paliwanag ni daddy "We have to save our property before they can take it away from us. Ang hindi ko lang alam ay kung sino ang mga studyanteng kasabwat pa nila" what? Studyanteng kasabwat?
"We have to get ready then. Hindi magiging madali ang kalabanin sila" sabi ng daddy ni Loraine, "But..." hindi na natuloy ng mommy ni Loraine ang sasabihin niya ng hawakan ng daddy niya ang ksmay niya "Don't worry about us. Alagaan mo ang mga bata" sabi niya, yumakap silang apat sa isa't isa pa na din kila Grammy at Nana, ng makita namin silang papunta sa kinaroroonan namin ay mas mabilis pa sa cheetah kung tumakbo papunta sa kwarto
Nang pumasok sila sa kwarto ay nag tulog tulugan kami, naramdaman ko namang hinalikan ako ni daddy sa noo bago muling sumara ang pinto
Tumayo naman kami at tinignan ang isa't isa na parang nababasa ang iniisip ng isa't isa. Hindi sila aalis bukas. They are keaving today!
"We have to follow them" sabay sabay naming sabi. Yes we indeed have to follow them
BINABASA MO ANG
Emphire University(COMPLETED)
Novela JuvenilJean Soriano, Zeely Gray, Loraine Garcia, and Akira Sandoval, is not just a normal students you see at school. Kung ang image nila ngayon ay mala-nobody, magugulat ka kung sino ang totoong sila, maraming hindi nakakaalam at konti lang ang may alam...