To samo pomieszczenie - KORDIAN siada na łóżku
KORDIAN
Więc żyję! znów mogę spoglądać na świat mnie otaczający!
Dzień - promień słońca powoli się podnoszący
Jest taki sam jak wtedy...
Nie! Czemu myśl moja powraca do dnia,
O którym powinienem zapomnieć?
Ten koszmar już się skończył - nie wart jest wspomnień.
CZAS ZACZĄĆ NOWE ŻYCIE!
"NOWE ŻYCIE" - to brzmi dosyć absurdalnie:
Nie można przecież tak normalnie
Zakończyć dzieła, którego nie wykonałem;
Car - jaki by nie był - zawsze jest carem.
CZYTASZ
KORDIAN cz. II - dramat w 3 aktach.
PuisiW początkowym zamyśle miała to być kontynuacja dramatu J. Słowackiego. Mój dramat napisałem w wieku 16 lat, kiedy byłem zafascynowany poezją romantyczną. Oceńcie sami czy tak mogły się potoczyć dalsze losy bohatera naszego wieszcza narodowego.
