Yağmuru En Çok Kim Sever?

13

-----

İnsan ne ile yaşar? Nasıl yaşar? Tolstoy; sevgiyle, merhametle, iyilikle yaşanacağına kanaat getirmiş ama bizler farkında mıydık ne ile yaşamamamız gerektiğini? Çoğu kişi buna hayır cevabını verir vermesine ama değişmek için de hiçbir şey yapmaz. Ne sevgisini verir başka bir insana, ne merhamet ne de iyilik.

Elimizde güzel ne var ne yoksa unutulup gidiyor.
Hiç hatırlamadığımız, varlığının farkında olmayacağımız günler öyle çokta uzak görünmüyor.

Hala umut var mı? derseniz var. Nefret dolu olmayan insanlar hala bize umut vermeye devam ediyor. Her şeyden nefret duymaktan asla bahsetmiyorum. Nefret herkese her şeye karşı olacak bir duygu değildi zaten.
Ama evrilmeyeceğini de kimse söyleyemezdi.
En iyisi hiçbir şeyden nefret etmemekti. Dünyaya zehir gibi yayılan o duygudan kimseye hayır gelmezdi.

Renan da böyle düşünüyordu. Ne onu çocuk esirgeme kurumuna bırakıp kaderine terk eden akrabalarından ne de ona hayatı zindan eden yurt arkadaşlarından nefret ediyordu. Nefret öyle herkesin dediği gibi değerli bir duygu değildi ona göre. Aksine diğer duygulara hakaretti.

Bir de mutluluk vardı. Onu uzun zamandır terketmiş olan o duygu.

Yedi yaşında annesi ve babası bir trafik kazasında öldüğünde bir daha mutlu olmayacağına inanıyordu.
Yıllar boyunca da bu inancını korumuştu. Ta ki 12 yaşındayken yurtlarına gelen o çocuğa kadar...

-----

(17.05.2011)

Yurdun karşısındaki okuldan çıktığında, Ali ve arkadaşlarının onunla alay edişini umursamadan yurttaki odasına çıkıp yatağa attı kendini.
Umursama diyordu kendi kendine. Geçecek. Çok az kaldı. Sen daha buradasın ama o dört sene sonra çıkıp gidecek hayatından. Aliyi bir daha görmeyeceksin.

Ayağa kalkıp pencere kenarına ilerledi. O böyle düşüncelere dalmış pencereden yaz havasının tadını çıkarıp bahçede oyunlar oynayan çocukları izlerken duyduğu tıkırtıyla arkasını döndü. Boncuk kahve gözlü, kumral saçları kıvır kıvır olan bir çocuk kapının önünde durmuş içeriyi izliyordu. Yerini garipser gibiydi. Yeni olduğunu anlamıştı.

Renan sessiz kişiliğine rağmen insanlara yardım etmekten hiç kaçınmazdı. Çocuğun yanına ilerleyip onunla göz teması kurdu. Ürkek bakışları o an Renanın içine işlemişti. Elini ona uzattı.Hayatının en önemli anının bu olduğunu bilse o eli ona uzatır mıydı acaba?

"Ben Renan. Hoşgeldin." dedi elini havada bırakan çocuğa.

Çocuk bakışlarını önce elinde sonra da yüzünde dolaştırıp "Selim. Hoşbuldum." dedi.

Sesi o kadar kırılgandı ki, Renan adını bile yeni öğrendiği çocuğu sarıp sarmalamak istedi o an. Belki onarırdı kırıklarını. Sevgi her şeye iyi gelirdi.

Minik elini ona uzatan kıvırcık çocuğa gülümseyip elini eline hapsetti. O eller çokça buluşacaktı. Sadece o an onlar bunun farkında değildi.

------
(08.04.2018)

Pazar
(01.19)

054** : Çok kırdılar değil mi seni?

054** : Ruhunu parçaladılar.

054** : Hayattan kopardılar.

054** : Belki de nefret ettirdiler.

054** : Ama geçti.

054** : Ne yaşadıysan aynılarını yaşatmayacak kimse.

054** : İzin vermem Renan.

054** : Ömrünün sonuna, ömrümün sonuna kadar yanında olurum.

054** : Seni sarıp sarmalarım. Hiç kimseler dokunamaz, kıramaz seni.

054** : Çok seviyorum.

054** : Hatta bu cümle yeterli mi içimdekileri anlatmaya emin değilim.

054** : İçime öyle bir işlemişsin ki

054** : Ruhumu teslim etmişim ellerine.

054** : Daha seni yaşayamadan tüm hayatım sen olmuşsun.

054** : İnsan uyurken bile sevdiğinin ismiyle aralar mı gözünü?

054** : Abartmıyorum. Gözümü senin isminle açıp senin isminle kapatıyorum.

054** : Son nefesim senin isminle bitsin istiyorum.

054** : Renan beni sevsen

054** : Ya da sevme sadece denesen her şey çok güzel olacak.

054** : Biliyorum, bana inanmıyorsun.

054** : Ama inanman için elimden gelen her şeyi yapacağım.

054** : Bıktım senden deyip beni kovana kadar seninleyim.

054** : Ya beni seversin ya da kovarsın. Seçim senin.

054** : Bir tepki ver yeter bana.

054** : Ben senim.

054** : Seninle yaşıyorum.

054** : Ama sen ben olacak mısın?

054** : Umarım olursun.

054** : Seni seviyorum.

-----

Bölümlerin yarısı geçmiş, yarısı şimdiki zamanda geçecek çünkü esas konumuz Renanın hayatı.

Umarım beğenmişsinizdir çünkü ben her zamanki gibi daha iyisinin olabileceğine inanıyorum.

Sizi seviyorum.💜

Elephantorange.