"BIRAK LAN BABAMI"
Arkamdan gelen kalın sesle yerimde çakılı kaldım.
Ama adamın durumu aklıma geldiğinde onu umursamadan yeniden arabaya doğru koşacaktım ki adamın biri önüme geçip kolumdan tuttu ve arkamı döndürdü.
Sinirle "bırak lan beni. Mal mıdır nedi adam ölüyo sen daha hayla beni tutuyon ambulansı çağırın biriniz."dedim.
Adam yere oturmuş adamın nabzını ölçtükten sonra sanki ben hiçbirşey soylememişim gibi adamlarina dönüp "babamı alın ve bizim doktora götürün. Ben hemen geleceğim."dedi soğuk ve insanın içini ürpertecek kadar keskin olan bir sesle.
Adamlardan üçü yaşlı adamı sarsmadan yerden kaldırırken sadece kolumdan tutan ve korumalardan biri olduğunu düsündüğüm adam ve bağıran genç adam kaldı yanımda.
Başımı önüme eyip yerdeki kan lekerine baktım. Sanki daha yeni olan olayı hatırlatmak istergibi boş yerde ışıklarında etkisiye parlayan kan insanı bir hoş ediyordu. Derin bir nefes aldığimda kafamı kaldırdım.
Ki kaldırmamayı dilerdim. Ne ara bu adam bu kadar yaklaşmıştı bana?
Hemen bir iki adim geri adim attım.
Adam şaşkınca yüzüme bakıp "sen kızisın"dedi sorgularcasına. Gözlerimi devirmekle yetinirken adam şaşkın halinden bir anda çıkıp sinirli haline döndü. Bu arada kolumu tutan adamın artık orada olmadığını hatta yanımızda bile olmadığinı yeni farkettim.
"Seni o şerefsiz İdiris gönderdi değil mi? Tabi ya niye soruyosam ihaleyi kazanamayınca götünü siktiģim hemen beni korkutmaya çalıştı. Ama eğer babama birşey olsaydı ki böyel birşeye götü yemez ćünkü eger öyle birşey olursa taş üstünde tas koymazdım."dedi.
"Seni hić onun yaninda görmedim?"dedi. Sonra üstüme bakıp "bunlarıda beni kandırmak için giydirdi değilmi. Sözde ekmek parası için taksicilik yapan köylü kiz ne güzel senaryo ama"dedi ve elini birbirine vurarak o tiz sesi sanki beynimin ićine vuaracasına kulağımın dibindeki melodi sininirimi bozmuştu.
Sinirle "beni amca buraya çagırdi bende geldim. Önce arabadan çikmadim ama adamin sesini duyunca levyeyi alıp koş-"dediğimde gülerek ve bana bir iki adım yaklaşarak "koştun. Tabi adamlarin babamı dövdüğünü görunce hemen aralarina dalacaktin ama onlar kaçtı. Sen peşlerinden koştun ama ne hikmetse yakalayamadın sonrada babamın yanına geldin tabi elinde levyeyle tam telefonunla ambulansi çağıracaktın ama bu da ne hikmetse onu da arabada unuttun tam almaya giderken BİZ GELDIK DEĞILMI" adamin sesi sonuna doğru yükselirken ben şasķinca adama bakıyodum.
Bilmişti.
"Aynen öyle oldu vallaha"dedim şaşkınca.
Adam sinirle bana bakıp "allah sizin gibileri bana göndererek beni sınıyor zaten anasinı satayım."dediģinde "ama öyle"dedim.
Derin bir nefes içine çekip kolumu tuttugu gibi sürüklemeye basladı.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
BUZ KIRAĞI
ChickLitGerçekle ve yalanlarıylar... Aslında bu hikayede herşe bundan ibaret... Yetimhanede büyüyen kız annesinin ve babasını öldü biliyor... Peki cidden onlar öldüler mi? Peki ya oğlumuz.. Büyük bir oyunun içindeki iki piyon gibiler... Peki ya aşk.. Ortalı...