Mecnun Oldum Uğrunda

Bölüm-6

Hazal'dan

Tesadüf bir başlangıçtır. Finali sen oynarsın, perdeyi kader kapatır.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Son bir saattir neler oluyor hala anlayamıyorum. Önce adamı güzelce dövüp sonra yanlış kişiyi dövdüğümü öğrenmiştim. Ve sonra Leylayı kovalarken diğer adamın üzerine düşmesi ve beraber gitmeleri falan derken kafam allak bullak olmuştu. Kendimi silkeleyip duvardaki aynada kendine bakan adama döndüm ve "Bir yanlış anlaşılma oldu. Pardon." dedim.

"Yanlış anlaşılma mı?! Şu yüzümün haline bak bu nasıl bir yanlış anlaşılma ya!" diyerek resmen çemkirdi.

"Aman be ne var abartacak? Alt tarafı kaşın patlamış ve gözün morarmış. Birazcık da dudağının kenarı kanıyor! Ölmedin ya!"

"Ne kadar basit ya! Kızım anlamadan dinlemeden adam mı dövülür? Bir sor, ne neyin nesi bir anla ya! Üstüm başımda battı! Ben buradan toplantıya geçecektim. Şimdi bu halde nasıl gideceğim?"

"Tamam şöyle yapalım. Madem ben hatalıyım ve hatamı kabul ediyorum. O zaman telafi edeyim."

"Nasıl olacakmış o?"

"Görürsün. Ben gelinceye kadar al şu kremi sür. Birde şu bantı yapıştırırsın." dedim ve çekmeceden aldığım kremle bantı fırlatıp üzerimi değiştirmek için odama gittim. Hızlıca üzerimi değiştirdim ve saçımı yapıp salona geri döndüm.

Evin ve arabanın anahtarını aldıktan sonra "Hadi gidiyoruz." deyip kapıdan çıktım. Çıktıktan sonra kapıyı kapatması için bağırırken aynı zamanda arabanın kapısını açıyordum.

"Ne oluyor Allah aşkına? Nereye gidiyoruz?"

"Bin arabaya söyleyeceğim." dedim ve arabaya bindim. O da bindikten sonra "Sana üst baş almaya gidiyoruz. İtiraz edersen bu sefer daha büyük hasar alırsın. O zaman değil toplantıya uzun bir süre evine bile uğrayamazsın. Hastahanede kalacağın için." Dedim ve arabayı sürmeye başladım. O da durumu kabullenmiş bir şekilde sustu.

Biraz sonra bir mağazanın önünde durdum ve arabadan indim. İçeriye girerken onun da peşimden geldiğini hissediyordum. Çalışanlardan birine ne aradığımı söyledim ve o da beni yönlendirdi. Takım elbiselerin oraya gelince "Seç bir şeyler ben bekliyorum." dedim ve yanda duran pufun üzerine oturdum.

Bir süre sonra adam -hala adam diyorum çünkü ismini hiç sormadım- elinde kıyafetlerle geldiğini görünce ayağa kalktım. Kasaya geldiğimizde kıyafetlerin parasını ödemek için cüzdanımı alıyordum ki duyduğum sert sesle durdum.

"Ne yapıyorsun?! Bırak hemen o cüzdanı. Buraya kadar getirdin eyvallah. Ama parayı ödemek sana düşmez!"

"Ama üstünü ben mahvettim benim öde...-"

"Neyse ne! Ne kadar tuttu toplam?" dedi ve parayı ödeyip üstünü değiştirdikten sonra tekrar yanıma geldi.

"Buraya kadar getirdiğin için sağ olasın. Artık toplantıya yetişmem gerek. İyi günler." Tam giderken arkasından "Dur bir dakika. Madem sadece seni getirmeme kızmadın o zaman toplantı yerine götürmeme de kızamazsın." diye seslendim.

"Acelem olmasaydı ona da kızardım. Ama Yiğit giderken arabayı götürdü." dedi ve arabanın yanına yürüdü. Gülümseyerek arabanın kilidini açtıktan sonra bende arabaya bindim ve tarif ettiği yoldan sürmeye başladım.

Tarif ettiği yere geldikten sonra durdum. Çok büyük bir binanın önündeydik. Merakla "Burada ne iş yapıyorsun?" diye sordum.

Rahat bir tavırla "Buranın sahibiyim. Yani yönetiyorum diyebiliriz." dedi ve ukalaca göz kırptıktan sonra "Tekrar teşekkürler." deyip arabadan indi.

Ben ise bir süre arkasından hayretle baktıktan sonra arabayı çalıştıracakken yerdeki telefon dikkatimi çekti. Giden adamın telefonunu düşürmüş. Elimde telefonla hemen arabadan indim ve büyük binanın içine girdim. Danışma yazan yere gittim ve "Buranın yöneticisi kimdi acaba?" diye sordum.

Danışmadaki kız bana önce garip gözlerle bakıp sonra  gülümseyerek "Emir Soykan. Bir sorun mu var?" dedi.

"Yok hayır. Kendisine bir şey vermem gerekli de."

"Maalesef randevusuz görüşeceğini sanmıyorum." Kız bana hala bir şeyler anlatırken benim gözüm asansöre giren birine takıldı. O adama yani Emir Soykan'a. Kızı dinlemeden hemen asansöre koştum ve kapı kapanmadan girdim. Beni görünce yüzü şaşkın bir hal alan Emir merakla "Hayırdır?" diye sordu. "Telefonunu düşürmüşsün. Onu getirdim." dedim ve telefonu uzattım.

Telefonu aldıktan sonra "Teşekkürler. Buraya kadar geldin madem gel sana bir şeyler ikram edeyim." dedi.

"Gerek yok. Telefonu verdiğime göre gidebilirim." dedim ve sıfıra bastım.

"Sen bilirsin."

Asansör önce yukarı sonra aşağı indiği için beklemeye başladım. Asansör neredeyse her katta duruyor ve insanlar biniyordu. Çoğu kişi beni daha önce burada görmedikleri için bana ilginç bakışlar atıyor  ve rahatsız edici bir şekilde süzüyorlardı.

Yine bir katta durduk ve yine insanlar inip binmeye başladı. Ama bu sefer içeri giren kişi yüzümde güller açmasını sağladı.

"Komiserim? Hayırdır ne işiniz var burada? Bir sıkıntı yoktur inşallah?"

"Atakan Abi? Yok bir sorun Allah'a şükür. Bir emanet vardı da onu vermeye geldim. Sen nasılsın?"

"Sayende iyiyim kızım. İş güç işte. Asıl sen ne yaptın? Konuşamıyoruz hiç. Ayşen Teyzen de seni sorup duruyordu. Gel bir çayımı iç."

"Yok abim. Gelmeyeyim hiç. Başka zaman inşallah."

"Peki o zaman kızım. Ama mutlaka bekleriz. Gel bir ara. Semih'i de görmüş olursun. O da seni özledi. Dilinden hiç düşmüyorsun."

"İnşallah abim. Uğrarım bir ara." Tekrar bir katta durduktan sonra Ataman abi bana el sallayıp asansörden indi.

"Komiserim ha? Polissin demek? Hiçte polis tipi yok ama." dedi Emir.

"Sende de hiç bir yeri yönetecek bir tip yok ama ben bir şey demiyorum." Diye cevap verdim.

"Semih kim? Ne alaka?"

"Sana ne acaba?"

"Söylesen ne olurdu acaba?"

"Öğrenip ne yapacaksın acaba?"

"Merak etmiş olamaz mıyım aca-... Aman! Neyse ne? Saçmalıyorum iyice. Telefon için sağ ol. Görüşmemek üzere!" dedi ve asansörden indi ve hızla gözden kayboldu.

Bir çok kat daha çıktıktan sonra sonunda asansör aşağı inebildi ve bende asansörden çıkabildim. Arabaya binerken tekrar arkama dönüp koca binaya baktım ve huzursuzca kafa salladım. Bugün çok ilginç bir gündü ve adam fazla merak uyandırıcıydı. Ama bendeki bu merakın sonu hiç hayra alamet gibi gelmiyor. Bunun karşılığında ise bana sadece Allah sonumuzu hayr etsin demek kalıyor....

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
Bölümü okuduğunuz için hepinize teşekkür ederiz. Umarım beğenmişsinizdir. Lütfen emeğimize saygı duyup oylamayı unutmayın. Saçma bulduğunuz hata gördüğünüz ya da böyle değil de şöyle olsaydı dediğiniz yerler varsa lütfen yorumlarda bize bildirin. Tekrardan teşekkürler...

   ♡ZS♡