Mecnun Oldum Uğrunda

Bölüm-3

Hayat çok acımasız bir öğretmendir. Önce sınav yapar sonra ders verir.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

"Hadi Hazal kalk artık. İşe geç kalacağız!"

"Ya git başımdan Leyla. Ben gece nöbetçiyim. Uyuyacağım." dedi mırıldanarak.

"Kızım ben gidiyorum. Sen ne yapacaksın? Buraya yerleşmeyi mi düşünüyorsun?"

"Of Leyla ya! Bir uyutturmadın. Tamam uyanıyorum." Dedi ve bir gözü kapalı bir şekilde banyoya girdi.

Arkasından onun bu haline gülerken üzerimi giyindim ve saçımı at kuyruğu olarak bağladım.

Ben hazırlandıktan sonra Hazal da üzerini giyinmiş ve saçını yapmıştı. Beraber aşağı indik ve kahvaltıya oturduk. Evdeki herkes sofradaydı.

" Leyla devamlı söyleyeceğim unutuyorum. Telefon numaranı hâlâ almadım. Gitmeden önce unutmayalım onu." dedi Esma Teyze

"Tamam Esma Teyze unutmam."

Kahvaltımızı ettikten sonra numaramı Esma Teyzeye vermeyi unutmadan evden çıktık. Hazal eve bende işte doğru yol aldım.

Aslında Hazal da kalabilirim eminim ki bir şey demez ama Hazal'ın ailesi sık sık Hazal'ın evine geliyor ve ben Hazal'ın abisinden pek haz etmiyorum. Bunun yanında Hazal eski mahallemde oturuyor. Bu yüzden onda kalsaydım üvey babam ve üvey abim beni kesin bulurlar ve yaşatmazlardı. Her ihtimali değerlendirmeye çalışsam bile Esma teyzelerden başka gidecek hiçbir yerim yok.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

1 AY SONRA

Okula başlamış işim düzene koymuş para biriktirmeye bile başlamıştım. Hayatım hiç olmadığı kadar yolunda ve güzeldi.

Esma Teyze ve Yavuz Amcayla daha da kaynaşmış gerçek bir aile gibi olmuştuk.

Bugün Esma Teyze ile Yavuz Amcanın evlilik yıl dönümü olduğu için dışarıda yiyeceklermiş. Ben de evde yalnızım ve geçen gün başlayıp elimden bırakamadığım kitabımı okuyorum. Beni kitabımın en heyecanlı yerinde kitabımdan ayıran şey kapının zil sesi oldu. Esma Teyzeler bu saatte gelmezler. Daha gideli bir saat olmadı ki. Bu gelen kim acaba?

Kapıyı açtığımda benim yaşlarımda bir adam çıktı. "Buyurun kime bakmıştınız?" Diye sordum.

"Ben evime geldim ama sen kimsin?"

"Eviniz mi? Burasının eviniz olduğunu sanmıyorum. Karıştırıyor olmalısınız?!"

"Yok artık doğup büyüdüğüm evimi karıştıracak değilim herhalde! Asıl sen kimsin? Yeni hizmetçi falan mı?"

Hizmetçi mi? Hizmetçi olsam bile hizmetçi mi denir? Hem ben hizmetçiye mi benziyorum? Ne kaba adam bu böyle ya!

" Hizmetçi falan değilim. Kapıdan çekilirseniz kapıyı kapatacağım!"

" Ya kızım anlamıyor musun sen? Evim diyorum evim! Annem ve babamın yaşadığı yer. Yani otomatikman benim de yaşadığım yer oluyor! Çekil şuradan!"

İçeri girmeye çalışınca gücümün yettiği kadar ittirmeye çalıştım.

"Aaaa! Asıl sen anlamıyor musun? Senin kim olduğunu bilmiyorum. Tanımadığım ve girmek isteyen herkesi eve alırsam ne olur bir düşün bakalım. Madem evim evim diyorsun kanıtla o zaman!"

"Haydaa! Delinin zoruna bak! Bak kızım bir kez söylüyorum iyi dinle! Babam Yavuz Saygın annem Esma Saygın ve ben Yiğit Saygın. Burasıda Saygın malikanesi olduğuna göre burası benim evim oluyor. Anladın mı? Girebilir miyim şimdi? Sınavı geçtim mi öğretmenim?"