Bölüm-7

64 42 17
                                    

Bulunan şeyin değeri, ararken sarfedilen emek kadardır...

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Leyla'dan

Şuan kalbim normalinden çok fazla atıyor ve kendimi bayılacakmış gibi hissediyorum. Ders çalışırken susadığım için aşağı iniyordum ki Yiğitle karşılaştım. Bana neden elimin sargısını çıkarmadığımı sorarak bir güzel fırça attı. Sonrada sargıyı çıkarmak için beni banyoya götürdü ve sargıyı çıkarıp krem sürdü. Tüm bunlar olurken ben donmuş balık gibi onu izliyordum. Elime krem sürerken canım yandığına elime bakmak için kafamı eğmiştim ki Yiğit'in kafasını kaldırmasıyla burunlarımız çarpıştı.

Şuan ise ikizimde kımıldamıyor sanki kilitlenmiş gibi birbirimize bakıyoruz. Her ne kadar kendimi geri çekmem gerektiğini bilsem de beynim işlevini kaybetmiş gibi hiç bir tepki gösteremiyordum. Tek yapabildiğim titremekti ki onuda bilerek yapmıyordum.

İlk kendine gelen Yiğit oldu. Hemen kendini geri çekti ve "Kremi iyice yedir." deyip banyodan çıktı. Bende bir süre sonra kendimi toparlayıp kremi iyice sürüp aşağı Esma Teyze'nin yanına indim.

Esma Teyze mutfakta Aysel ablaya -evin yardımcısı- yardım ediyordu.

"Kolay gelsin. Bende yardım edeyim. Tabakları götüreyim mi?"

"Olur yavruşum."

Tezgahın üzerindeki tabakları aldım ve içerideki masanın üzerine dizmeye başladım. Bir süre sonra masa kurulmuştu ve yemekler hazırdı. Yavuz Amcanın gelmesiyle Esma Teyze Yiğit'i de çağırdı ve hep beraber sofraya oturduk.

Yavuz Amca baş köşede Esma Teyze yanımda ve Yiğit karşımdaydı. İkimizde hiç konuşmuyor göz göze geldiğimizde ise hemen gözlerimizi kaçırıyorduk. Sofrada bir tek Esma Teyzenin ve Yavuz Amcanın sesi vardı.

"Hayırdır? Ne oluyor size? Niye atışmıyorsunuz ya da niye hiç kimse konuşmuyor?" diye sordu Yavuz Amca.

İkimiz aynı anda "Hiç." dedik. Bu durum onların hoşuna gitmiş olmalı ki ikisi de gülüyordu.

Yiğit'e kısa bir bakış attıktan sonra bakışlarımı önümdeki tabağa çevirdim.

"Diyorum ki hazır havalar güzelleşti, hep beraber annemin yanına gidelim. Ne dersiniz?" Dedi Yavuz Amca.

"Bence güzel olur hayatım. Çiftliğin havası ne güzeldir şimdi. Hem annemi de görmüş oluruz." dedi Esma Teyze.

Sonra bize dönerek "Siz ne dersiniz?" Diye sordu.

Yiğitle ikimiz yine aynı anda " Fark etmez." dedik.

Tüm yemek boyunca arada bir gözlerimiz kesişiyordu ve hemen gözlerimi kaçırıyordum. Bu işin sonu nasıl bitecek hiç bir fikrim yok.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Dün gece yemekten sonra biraz Esma Teyzelerle oturmuş daha sonra odama çıkıp ders çalışmıştım. Çiftlikte iki gün kalacağız çünkü benim okulum var.

Hepimiz sabah erkenden kalkmış kahvaltımızı yapıp yola çıkmıştık. Şuan ise arabada gidiyorduk. Arabayı Yavuz Amca kullanıyordu. Yiğit önde Esma Teyze ve ben arkadaydık. Kulaklığımı taktım ve yolu izlemeye başladım. Gece çok geç yatmamama rağmen gözlerim kapanıyordu. Yolumuzun uzun olduğunu bildiğim için uykuya daha fazla direnmedim ve göz kapaklarımın kapanmasına izin verdim.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Yiğit'ten

Bu aralar kafam fazla meşgul. Leyla kafamı fazla kurcalıyor. Bu yaşananlar bana fazla geliyor. Babaannemin yanına gitmenin bana iyi geleceğini düşünüyorum.

Mecnun Oldum Uğrunda Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin