Έρωτας Φωτιά

Κεφάλαιο 1

--Νομίζεις πως ήταν κάτι το ασυνήθιστο;Δυο κάστανα μάτια ήταν.Κι όμως με κάψανε,λόγω τιμής...--

Αθήνα, 10 χρόνια μετά

Φίλιππος Pov & Συγγραφέας Pov

Το μπαρ στην Γλυφάδα,ένα στέκι θα λέγαμε που ο Φίλιππος πνίγει τον πόνο του εκεί ήταν υπερβολικά γεμάτο ακόμη και σήμερα από κόσμο.Το συγκεκριμένο μπαρ είναι αρκετά γνωστό στην καλή κοινωνία της Αθήνας και αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες του πραγματικά να βγάζουν τεράστια κέρδη.Άλλοι χόρευαν και τραγουδούσαν με την συνοδεία της μοντέρνας μουσικής ενώ άλλοι έριχναν τον πόνο τους στο ποτό με αιτία ίσως μια ερωτική απογοήτευση ή μια απόλυση.Αυτό το μπαρ ήταν και για σήμερα η επιλογή του Φίλιππου.

Καθώς καταπίνω για άλλη μια φορά το οινοπνευματώδη υγρό,δεν νιώθω κανένα κάψιμο στον λαιμό μου.Εξάλλου είμαι πια συνηθισμένος και εξοικειωμένος με το αλκοόλ.Αναστενάζω βαθιά αφήνοντας το ποτήρι μου στο πάγκο και αναλογιζόμενος την εφιαλτική σημερινή ημέρα κλείνω στιγμιαία τα μάτια μου.

Κάθε μέρα μακριά της εφιαλτική του έμοιαζε και όμως ήταν μακριά της έξι χρόνια,έξι ολόκληρα χρόνια.Είχε να την φιλήσει, είχε να την αγκαλιάσει,είχε να την κάνει δική του μαγικά όπως εκείνος ξέρει εδώ και έξι χρόνια.Πόσο μεγάλο χρονικό διάστημα ακουγόταν στα αυτιά του τα έξι χρόνια.Για εκείνον τα έξι αυτά χρόνια φάνταζαν αιώνας.Το κυριότερο για εκείνον ήταν πως είχε να την αντικρίσει έξι χρόνια καθώς είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης και τον απέφευγε όπως ο διάολος τον λιβάνι.Φυσικό και επόμενο ήταν να έχει αυτή την αντίδραση το κοριτσάκι του,αφού της είχε φερθεί με το πιο άσχημο τρόπο αλλά την αγαπούσε και για αυτό έπαιρνε και όρκο.

Τόσα λάθη συλλογίστηκε όμως το τελευταίο ήταν το ανεπανόρθωτο το οποίο την πρόδωσε,την πλήγωσε αισχρά και την έκανε να πονέσει ψυχολογικά αλλά και σωματικά.Ακόμα θυμόταν την προτελευταία τους συζήτηση που είχε γίνει εκείνο το μοιραίο βράδυ,όχι πως θα μπορούσε να την είχε ξεχάσει.Ο Φίλιππος δεν είχε ξεχάσει καμία στιγμή που έζησαν μαζί.Εκείνος προσπάθησε τα λόγια του να είναι μαχαίρια στην καρδιά της και όταν πια ο λόγος του ολοκληρώθηκε εκείνη σήκωσε το χέρι της το οποίο με φόρα προσγειώθηκε στο μάγουλο του και του ψιθύρισε τόσο πικρά πως τον μισεί.Αυτές οι δύο μικρές λεξούλες κατάφεραν να κάνουν τόσο μεγάλο κρότο στα αυτιά του όσο και στην καρδιά του κάνοντας τον να κλείσει τα μάτια του με δύναμη.Ήταν λες και στα χέρια της κρατούσε όπλο και τον πυροβολούσε ξανά και ξανά ασταμάτητα.Μα το ήξερε και εκείνος αυτό του άξιζε.Όταν πια τα άνοιξε, εκείνη που τοσο αγαπούσε αλλά και μισούσε συνάμα είχε εξαφανιστεί.