Έρωτας Φωτιά

Κεφάλαιο 40

--Έχε εμπιστοσύνη στην ζωή,ξέρει τι κάνει.Ξέρει τι φέρνει,τι παίρνει πίσω.Βρες μόνο τι θέλει να σου πει με τις πράξεις της.Μην μετανιώσεις για τίποτα.Ποτέ...--

Aθήνα,6 χρόνια πριν.
Δύο εβδομάδες αργότερα.

Μαρία Pov

Οι μέρες που είμασταν εκδρομή εγώ και ο Φίλιππος πέρασαν πολύ γρήγορα.Λένε πως τα καλά πράγματα τελειώνουν γρήγορα ετσι και εδώ.Τις υπόλοιπες δύο ημέρες κάναμε μια επίσκεψη στο χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού όπου αποκτήσαμε αξέχαστες στιγμές αλλά και στους Δελφούς.

Δεν μείναμε όμως μόνο εκεί,θα ήθελα να ρωτήσετε και το κρεβάτι του σπιτιού.Από όλες τις απόψεις περάσαμε αξέχαστες στιγμές μαζί και με έκανε να γελάω συνέχεια.Όντως συνεχώς είχα αυτό το ηλίθιο χαμόγελο στα χείλη μου διότι με έκανε ευτυχισμένη.

Όμως αυτή η χαρά σταμάτησε όταν φύγαμε από την Αράχωβα καθώς με πλημμύρισε θλίψη που θα αφήναμε αυτό το μοναδικό προορισμό και θα γυρνούσαμε στην ρουτίνα της πραγματικότητας.

Έτσι γυρνώντας πίσω επανήλθαμε  στην καθημερινότητα.Ευτυχώς το Πανεπιστήμιο δεν έχει αρχίσει ακόμα δύο εβδομάδες αργότερα από την εξόρμηση μας,έτσι προσπαθώ να χορτάσω τον Φίλιππο κάθε στιγμή.Βλέπουμε ταινίες,πάμε βολτούλες και αλλά τέτοια ωραία τα οποία μας φέρνουν πιο κοντά.

-"Μωρό μου ήρθαν."λέει ο Φίλιππος σιγανά διότι βλέπει ότι κάπου ταξιδεύω.

-" Ναι πάμε να ανοίξουμε."λέω και σηκώνομαι από τον αναπαυτικό καναπέ.

Φτάνουμε στην πόρτα και ανοίγουμε όπως πάντα αγκαλιασμένοι.

-"Καλώς ήρθατε."αναφωνούμε εμείς χαρούμενα βλέποντας όλη την παρέα.

Καλέσαμε στο σπίτι μας όλη την παρέα για να γιορτάσουμε το γεγονός πως η παρέα μας αυξάνεται κατά ένα μέλος.

-"Γειά στις πιο όμορφες γυναίκες του κόσμου."λέω αγκαλιάζοντας ταυτόχρονα και την Άννα και την Ισμήνη ενώ από δίπλα μου ο Φίλιππος ανταλλάζει έναν ανδρικό χαιρετισμό με τα αγόρια.