Έρωτας Φωτιά

Κεφάλαιο 51

--Το λάθος σε αυτή την περίπτωση δεν είναι ότι πίστεψα πως θα τον αλλάξω. Απλά πίστευα πως μαζί μου ήταν αληθινός και θα ήμουν κάτι διαφορετικό μέσα στο χάος της ζωής του.Αρκετό να του προσφέρει χαρά.Αρκετή κόντρα σε όλα τα προβλήματα.Πίστεψα πως ήμουν αρκετή.Αυτό ήταν το λάθος...--

Αγγλία,6 χρόνια μετά.

Μαρία Pov

Το φως εισέρχεται από το παράθυρο και με προστάζει να σηκωθώ παρόλου που είναι πρωί Κυριακής.Κοιτάζω δίπλα μου το κρεβάτι και παρατηρώ ότι η μεριά του Αχιλλέα είναι κενή.Φυσικό και επόμενο αφού εχθές είχε βραδινή εφημερία και έτσι θα γυρίσει τώρα το πρωί.Φοράω μια ζακετούλα πάνω από το νυχτικό μου και κατεβαίνω ήσυχα τα σκαλοπάτια της σκάλας προσπαθώντας να μην ξυπνήσω την κυρία Αλκυόνη.

Όταν πλέον κατεβαίνω κοιτάζω στο ρολόι και αντικρίζω την ώρα.Είναι μόλις επτά και μισή αλλά πλέον έχω συνηθίσει να ξυπνάω τόσο νωρίς ώστε να πηγαίνω στο γραφείο. Δεν κάνει πολύ κρύο σε σχέση με τις συνθήκες της Αγγλίας,έχει μόνο είκοσι βαθμούς Κελσίου.Φτιάχνω ένα καφέ προκειμένου να ξυπνήσω και τον βάζω στην αγαπημένη μου φλιτζάνα. Προχωράω προς το τραπέζι και κάθομαι σε μια καρέκλα προκειμένου να έχω θέα στο παράθυρο. Είμαι απορροφημένη και ταξιδεύω στις σκέψεις μου κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο.

Δεν ξέρω γιατί θυμήθηκα όλες αυτές τις αναμνήσεις.Αναμνήσεις που χρόνια πριν προσπαθούσα να ξεχάσω, τώρα ξαναζωντάνεψαν μπροστά στα μάτια μου.Κάποιος θα την έλεγε μια ιστορία αγάπης,εγώ θα την χαρακτήριζα μια αγάπης μίσους και πόνου.Εξάλλου αυτό έμεινε στο τέλος πόνος από την προδοσία.Δεν πονούσα τόσο σωματικά όσο ψυχικά.

Φεύγοντας άφησα πίσω μου τα πάντα,άφησα την καρδιά μου και όσο πόνο κουβαλούσε.Κάπως έτσι ξεκίνησα την καινούρια μου ζωή εδώ και έξι χρόνια μέχρι σήμερα το παρόν δεν έχω απογοητευτεί. Φυσικά σας άφησα κάποιες λεπτομέρειες που δεν σας είπα.Ξέρω πως αναρωτιέστε τι έγινε με εμένα και πως περπατάω ξανά αλλά και για τον γάμο μου με τον Αχιλλέα.

Αφού ήρθαμε λοιπόν στην Αγγλία στο πρώτο μας σπίτι το οποίο ήταν μονοκατοικία μονοόροφη ο Αχιλλέας με βοηθούσε συνεχώς.Συνεχίσαμε κανονικά της φυσιοθεραπείες οι οποίες αισθητά δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα.Δεν κατάφερα να περπατήσω ενώ ταυτόχρονα ο Αχιλλέας μου έλεγε πως θα μπορούσε να μου κάνει το χειρουργείο.Δυο χρόνια αργότερα είχα πλέον συνηθίσει αυτό τον τρόπο ζωής απόλυτα.Τα πόδια μου όπως έλεγε ο Αχιλλέας είχαν γίνει πιο δυνατά έτσι πήρα την απόφαση να κάνουμε αυτό το χειρουργείο ώστε να ξαναπερπατήσω.