CH 3 🖤

233 5 1
                                    

Tay talk

ตอนนี้ผมเลิกเรียนละครับ ผมต้องนั่งรอพี่สาวผม ก็มหาลัยผมอ่ะ มันดันออกกฎไว้ ว่าปี 1 ห้ามมีรถ กรรมเลยมาตกที่ผม ทำให้ต้องรอพี่ต้าทั้งวี่ทั้งวัน ซึ่งวันไหนพี่ไม่มา ก็นั่งรถเมล์สิครับรออะไร ผมไม่มีแฟนไปรับไปส่งเหมือนพี่ๆศาลานี่ มันน่าน้อยใจจริงๆ

ถึงผมจะไม่มีแฟน แต่ผมก็มีคนที่ชอบนะ ผมไม่เคยคิดเลยด้วยซ้ำ ว่าผมจะชอบคนแบบนี้

"เอ้าเต้ มึงมารอพ่อมึงเหรอ" นี่แหละครับ คนที่ผมชอบ เป็นไง เป็นบุคคลไม่น่าคบ 4018 เลยล่ะ -_-

"พ่อกูคงวนรถมาถึงนี่ได้มั้งพี่วิน"

"กวนตีนเหรอครับน้องเต้"

"เปล๊าาาา"

"เสียงสูงเหี้ยๆ"

"เรื่องกู"

นี่แหละครับ พี่วิน เพื่อนพี่สาวผม พี่เขาเป็นคนดีมากเลย เราสนิทกันเพราะเกมส์น่ะแหละครับ ไม่มีอะไรมากหรอก แล้วเราก็สนิทกันเรื่อยๆ จนผมเผลอมองเขา... มากกว่าพี่กับน้องซะแล้ว

"ป่ะ ไปกับกู"

"ไปไหนอ่ะ"

"เอาเหอะน่า บอกต้าด้วยว่าวันนี้เดี๋ยวกูไปส่งบ้าน"

"เออๆ ตามใจก็ได้วะ"

"เออ เร็วๆนะมึง"

ผมไลน์บอกพี่สาวผมไป ก่อนจะเดินตามคนตัวสูงไปขึ้นรถของเขา

"เดินช้าจังวะ ไอ้ขาสั้น"

"สั้นพ่อมึงอ่ะพี่ ขากูยาวกว่าอนาคตมึงอีก"

"เจ็บ แต่ไม่จำ เร็ว ขึ้นรถ จะเถียงกูอีกนานมั้ยสัส"

"เออๆ"

พอผมขึ้นมาในรถ ผมก็เอื้อมมือไปหยิบสายเข็มขัดมาเพื่อที่จะคาดไว้กับเบาะ แต่ให้ตายเถอะ ดึงจนแม่งจะขาดแล้ว ยังดึงไม่ได้ซักที

ศาลาซารังเฮWhere stories live. Discover now