Dream talk
ช่วงนี้ปุณญ์แม่งเป็นเหี้ยไรไม่รู้ เล่นโทรศัพท์แม่งทั้งวันทั้งคืน
"เป็นเหี้ยไรนักหนาวะ"
"เปล่าๆ มึงมีเรียนนี่ มึงไม่ไปอ่ะ"
"เอาโทรศัพท์มาให้กูดู"
"ทำไมอ่ะ"
"เอามา"
"เพื่อ?"
"เร็ว อย่าให้กูนับ"
"ไม่ให้!"
"เฮ้อ"
ผมถอนหายใจออกมาก่อนจะดึงโทรศัพท์ไปจากมือมันแล้วเปิดเข้าโปรแกรมแชท
ทำไมผมถึงไม่เลือกแอปอื่นน่ะเหรอ
1, ปุณญ์แม่งไม่ดูหนังหรือคลิปมากเท่าไหร่ ผมเลยไม่เปิดยูทูป
2. เฟสไอจีมันจะเป็นตัวเลือกที่สอง เพราะมันคงไม่ส่องแอคใครทั้งวันทั้งคืนหรอก
และ 3. โปรแกรมแชทจะเป็นแอปที่น่าสงสัยที่สุดในบรรดาทุกแอป
ผมเปิดโปรแกรมแชทมันแล้วเลื่อนดูไปเรื่อยๆ อืม ก็มีแต่คนคุยกันปกตินี่
แต่พอมาเห็นชื่อหนึ่ง ผมก็ะงักแล้วนิ่งไปซักพัก
"กานต์?"
"อืม"
"ไปเอาไลน์มาจากไหนวะ"
"ก็เรียนวิชาเดียวกันพอดี แล้วไอ้เอฟเสือกโดดไง กูไม่มีเพื่อนเลย กูเลยไปนั่งกับกานต์"
"อืม"
ผมยื่นโทรศัพท์คืนให้ปุณญ์แล้วเก็บของเตรียมไปเรียน"
"มึง... โกรธกูรึเปล่า"
"ไม่อ่ะ"
ผมยื่นมือไปลูบผมไอ้ปุณญ์ไปมาเบาๆ อืม ไม่โกรธเลยจริงๆ
"กูไม่โกรธมึงหรอก เพราะกูไว้ใจมึงไง กูรู้ว่าตัวมึงคงไม่ทำอะไรหรอก กูรักมึงมากนะเว้ย"
"เออ กูก็รักมึง"
"กูไปเรียนแล้วนะ"
"อืม"
.
.
.
"พวกมึงไปไหนกันต่อป่ะ"
