Nin talk
วันนี้พวกผมมาเยี่ยมที ตอนนี้ทีจะเป็นแม่แล้วนะครับทุกคน พวกผมก็ซื้อของมากันเพียบเลย
"กี่เดือนแล้วอ่ะคะ"
"ประมาณ 2 เดือน 7 อาทิตย์ได้แล้วจ้ะ"
ทีลูบท้องตัวเองเบาๆ
เรื่องการตั้งครรภ์เป็นเรื่องปกติของมนุษย์ แต่ทำไมกันนะ ในสายตาผม มันกลับเป็นเรื่องมหัศจรรย์ มันมีอีกหนึ่งชีวิตอยูาภายในร่างกายของเรา
และทุกวินาทีต่อจากที่เรามีลูก จะมีอีกหนึ่งชีวิตอันบริสุทธิ์ที่จะรักเราอย่างไม่มีเงื่อนไข และเราก็จะรักเขาในแบบเดียวกัน
"เป็นอะไรเหรอคะพี่นิน"
"อ๋อ เปล่า ไม่มีไร"
"ว่าแต่ นี่ทานอะไรรึยัง"
"ยังอ่ะค่ะ"
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปหาอะไรมาให้ทาน"
"ไม่ต้องหรอกค่ะพี่นิน หนูทำเองก็ได้"
"ไม่ต้องเลย เดี๋ยวพี่มาน่า แปปเดียว"
ผมเดินไปที่ห้องครัว แกะกับข้าวที่ให้แม่ครัวที่บ้านผมทำ น่ากินสาดดดด
ผมเหลือบมองไปทางแถวๆที่ทีนั่งอยู่กับทุกคน มันมีผู้หญิงคนนึงยืนอยู่แถวนั้นพอดี หน้าตาก็ดีนะ ทำไมขี้เสือก
เอ๊ะ หรือเป็นผมที่เสือกเรื่องเขาวะ
อ่ะงง แกะข้าวต่อดีกว่า
พอแกะกับข้าวเสร็จ นี่ก็คงพอสำหรับทุกคนนะ
ผมควรถามคนคนนั้นรึเปล่า ว่าเขาจะกินด้วยรึเปล่า
ถามดีกว่าเนาะ ไม่ถามเขาก็คงไม่มีไรกิน
"คุุณครับ จะทานอะไรด้วยกันรึเปล่าครับ?"
"ไม่อ่ะ"
เอ้า ถามดีๆ ทำไมต้องชักสีหน้าด้วยวะ งง
ผมเอาอาหารทั้งหมดไปจัดวางลงบนจาน อืม... เรียกทุกคนมาได้ละมั้ง
"ทุกคน ข้าวเสร็จละนะ"
ทุกคนเริ่มกรูกันไปที่โต๊ะอาหาร ซึ่งทุกคนก็นั่งกันเป็นคู่ๆ มันเหลือเก้าอี้อีก 2 ตัว คือตรงข้างเต้กับตรงข้างเอฟ และแน่นอน ผมจะนั่งกับเอฟ
