Tatar talk
ตอนนี้ร่างเล็กกำลังเดินอยู่ในเอเชียทีค พร้อมกับเบ้หน้าด้วยความไม่พอใจ ในมือถือถุงเสื้อผ้าและขนมมากมาย ส่วนมืออีกข้างก็จับโทรศัพท์ดูรีวิวร้านต่างๆในโทรศัพท์มือถือไปพลางๆ
จะพอใจได้ไงล่ะ ก็ระหว่างทางน่ะ ฉันโบกแท็กซี่ราวชั่วโมงเพราะแม่งไม่มีคันไหนรับฉันเลย!
ถ้าถามว่า น้องเต้สุดที่รักของฉันไปไหนนะคะ บอกเลย แม่งไปกับผัว!!!
แล้วกว่าจะได้มา แม่งงงงง นานชิบหาย
โอ๊ะ ร้านขนม ร้านนี่รีวิวดีด้วยนี่
ฉันเหลือบสายตาไปเห็นคนที่ก้มๆเงยๆอยู่แถวเคาน์เตอร์ในร้านกันกับฉัน
มองจากตรงนี้ เขาเป็นผู้ชายตัวเล็กๆ เขาเหมือนกำลังก้มหาเหรียญ?
"หาอะไรเหรอคะ"
"เหรียญอ่ะครับ"
เสียงคุ้นๆนะ...
"ไอ้ภูมิ!"
"เออ เห็นเป็นทิวรึไงล่ะ"
"กวนตีนละ จะให้ช่วยหาเหรียญป่ะมึงอ่ะ"
"เราขอ?"
"ไม่อ่ะ"
"เออ ไม่อยากช่วยก็ออกไป หาเองได้"
"เหอะ"
ถึงฉันจะทำหน้ารำคาญๆออกไป แต่ฉันก็ยังคงก้มช่วยภูมิหาเหรียญต่อ
แล้วฉันจะช่วยมันทำไมเนี่ย?!!
ทันใดนั้นเอง ฉันก็เห็นบางอย่างเป็นประกายสีเงินๆ ฉันเลยไม่ลังเลที่จะหยิบมันออกมา
"นี่ไง เหรียญมึง"
ฉันชูเหรียญสิบบาท 3 เหรียฯให้ไอ้ภูมิดู ถ้าเป็ยงูคงฉกตายไปแล้วล่ะ -_-
"เออ ขอบใจ"
"พรีมอ่ะ"
"ไม่คิดถึงเรื่องแฟนชาวบ้านซักนาทีคงไม่ตายเนาะ"
"เอ้า แค่ถามว่าพรีมมารึเปล่า แล้วนี่มากับใคร"
"มาคนเดียว"
