Son Dört"YÜZ" #Wattys2018

0.3

Ne kadar da güzel sarılıyorlardı. Onları izlerken gözlerim kamaşıyordu . Hayatımda gördüğüm en tatlı çift buydu galiba. Henüz çift olmasalarda.

Sonunda ayrıldıklarında birbirlerinin gözlerinin içine baktılar. Az önce atlattığımız tehlike umurlarında değil gibiydi. Evet Leyla için tek önemli şeydi Burak ama Burak için bilemiyorum. Leyla eniştemin elindeki bandanayı gördü. Tanımış olmalıydı. Sonuçta bu en sevdiklerindendi ve kaybetmek onu çok üzmüştü. Belli ki kaybolmayan bandana için bir açıklama istercesine Burak'a bakıyordu.

En sonunda sessizliği bozan Burak olmuştu. Sonunda bir şeyde ilk adımı o attı. Konuşmak istiyorum demişti. Hepimiz onların konuşmasını isterdik ama sanki sırası değildi. Ve belli ki onlar benimde orda olduğumu unutmuşlardı. Boğazımı temizler gibi yaptım ve bana baktılar.

-Gençler bölmeyi inanın hiç istemem ama halletmemiz gereken bir sorunumuz var.

Akılları başlarına geldiğinde sözü Burak aldı."dışarıdakilerin ne olduğu hakkında bir fikrim yok ama burda sıkışıp kaldık. Ve bütün bahçe onlarla kaynıyo. Eminim ki bütün şehir hatta ülke için aynı şey söz konusudur. Yani burda kalmaktan başka çaremiz yok. Birlikte kalmalı kurtulmak için bir yol aramalıyız."

Vay be ilgilenmiyo gibi yapmasına rağmen her şeyin farkındaymış adam ya"evet haklısın. Birlik olmaz ayrı hareket edersek yaşamamız imkansız. Bunlar izlediğim dizilerden edindiğim tecrübeye göre zombiler. Ve evet kesinlikle burda sıkışıp kaldık. Herkesin birarada olması için bize bir lider lazım. Bu lider okulda herkesin dinleyeceği biri olmalı ve öğretmenler burda olmadığına göre bence lider sen olmalısın Burak okul sizi dinler." Yemin ederimki Leylanın içinde dönen küfürleri duydum.

"Zombilerin gerçek olduğunu asla düşünemezdim ve evet katılıyorum birlik olmalıyız ve bize bir lider lazım ama bu lider ben yada bizim tayfadan biri olamaz çünkü kim bilir onlar şimdi nerede ağlıyorlardır. O kadar cesur olduklarını da sanmıyorum. Bence lider sen olmalısın."
"Ben mi? Dalga mı geçiyorsun. Okulun en popüler gözde çocuğu sensin bu insanlar birini dinleyecekse o da sensin."

"Yanılıyorsun. Popüler olmam lider olmam gerektiğini göstermez. Ayrıca az önceki kahramanlıklarını ikimizde gördük Duru. Kimse sırf arkadaşının sevdiği diye canını tehlikeye atmaz. Sadece bu da değil. Sabah o adam sana silah doğrulttuğunda oradan tek başına kurtuldun. Kendini dışardan izlemeliydin. Ardından olacakları anladın ve hepimizi okula sokup hayatımızı kurtardın benimkini iki kere. Leylanınkinide. Bunu diğer okullar anlayamadılar. Öyle olsaydı hepsi bahçede ölmüş olmazdı. Bence tüm bunlar lider olup bizi birarada tutman için yeterli sebepler."

"Tamam peki diyelimki lider ben oldum. Okulun dediklerimi uygulayacağını nereden biliyoruz? Hem ya yanlış kararlar verirsem o zaman ne olacak?" Evet lider olabilirdim ama bu kargaşa sağlayabilirdi. Baş düşmanlarımız burda değildi ama yinede okulda bizi sevmeyen çok fazla kişi vardı.

"Merak etme herkes seni destekleyecektir. Şuan kimse ne olduğunu bile anlamayıp ağlıyorken senin aklın başında. Bütün bu tedbirleri senin sayende aldık sende oturup ağlasaydın ne olacaktı. Bak Duru sen yapabilirsin. Hatta bir tek sen yapabilirsin. Sana karşı gelen belki 1 2 kişi çıkar onları da susturacak olan sensin. Yanlış kararlar vermekten korkma. Bu durum yeterince yanlış zaten. Endişelenme birine bir şey olursa bu bizim hatamız değil. Hem eğer istersen başkan yardımcısı olarak yanında ben olabilirim. Zorlandığın yerde yardım eder, sesini duyuramadığın yerde ben konuşurum. Ama lider ben olamam o kişi sen olmalısın. Ve yanında ben olunca kimse bu duruma itiraz etmez çünkü hepimizin yardıma ihtiyacı var. " Zaten böyle bir konuşmadan sonra hayır diyemezdim. Canım eniştem. Bu çocuğu bir ayrı seviyordum. "Tamam" dedim.