street 'texting [bxb]

3.4

•Arda•

"Körsün." dediğinde tepkimi bozmadan onun bana baktığı şekilde bakmaya devam ettim. Dedikleri birbirini hiç desteklemiyordu. Hadi ama daha bir kaç hafta önce beni kovup duran Furkan'ı bir anda unutacak değildim. "Sana vermeye başladığım değeri göremeyecek kadar hem de."

Pekala, sözümün eri değildim, dedikleriyle, en azından şu anlık, her şeyi göz ardı edebilirdim. Her zaman içimden geçtiği gibi davranan biri olmuştum ve şu an içimden geçen tek şey onu öpmekti. Kendime olan sinirimle küfredip elimi Furkan'ın ensesine atıp kendime çektim. Dudaklarımız birbirini bulduğunda içime dolan nedensiz heyecan bambaşka bir şeydi, unutamayacağım heyecanlarımdan biriydi. Tam olarak şu anı unutmayacaktım, asla, istesem bile.

Furkan kısa bir süre öylece dursa da sonunda karşılık vermeyi akıl edebilmişti ki dudaklarını aralayıp bana yol açmıştı. Kısa bir süre sonra öpüşmemizin daha tutkulu bir hal alması için, böyle dümdüz öpüşmek çok sıkıcıydı ama bırakmak da istemiyordum.

Dudaklarımı zorlukla onunkilerken çektiğimde ikimiz de nefes nefeseydik ama bu nefessiz kaldığımızdan değil anın heyecanından dolayıydı.

"Furkan..." diye mırıldandığımda bir elini boynumdan yanağıma kaydırdı.

"Seni seviyorum." diye mırıldandı yüzünü yüzüme iyice yaklaştırarak. "Seni gerçekten çok seviyorum."

"Seni seviyorum." dedim başımı boynuna gömüp. "Seni gerçekten çok seviyorum."
__