street 'texting [bxb]

3.6

"Biletleri aldın mı?" başımı sallayarak fermuarını zar zor çektiğim sırt çantamı sırtıma aldım.

"Ya sen eşyalarını aldın mı?" diye sordum tekli koltuğa yayılmış, telefonuyla uğraşan Furkan'a. Bana acele ettiren oydu ama kendisi boş boş oturmayı biliyordu.

"Aldım tabii." dedi tekli koltuğun yanındaki çantasını göstererek. "Gece hazırlamıştım."

"E hadi kalk gidelim ne oturuyorsun hala?"

"Daha çok var ya. Otur sen de bir köşeye. Kalkarız yarım saate." sinirle gözlerimi kısıp eğildim ve elimle çantasını alıp üzerine fırlattım. Bir öyle diyordu bir böyle.

"Ya şimdi kalkarsın ya da ben tek giderim, Furkan." oflayıp ayaklandığında zaferle sırıttım. "İyice bak, bir şeyini unutma."

"Zaten üç beş parça bir şey getirmiştim, kalsa bile sorun olmaz."

_

Mehmet'e veda ettikten sonra otogara gelmiştik. Otobüslerde göz gezdirince aklıma eşcinsel nene gelmişti. Yüzümü istemsizce buruşturdum, hayatımda geçirdiğim en berbat yolculuktu sanırım ve bu da ikincisi olacaktı ama pek param kalmadığından, Furkan da babasının verdiği parayı hafta içi benimle beraber sömürünce otobüse kalmıştık.

"Yürüyerek gelmeyi tercih ederim aslında." diye homurdandım yanımda dikilen Furkan'a dönerek. Omuz silkti umursamazca.

"Sen nasıl istersen öyle gel, ben de yanıma oturacak başka yakışıklı bulurum." yumruk yaptığım elimi sertçe omzuna geçirdiğimde dengesini kaybedip bir kaç adım geriledi.

"Aaa sen şimdiden şiddet gösteriyorsun, ileride neler yapmazsın ay üstüme iyilik sağlık. Ayrılıyorum senden pis herif."

"Sevgili miydik de ayrılıyorsun?" diye sordum bineceğimiz otobüse doğru ilerlerken. Orada kudursun kendi kendine.

"Sövgölö möydök dö öyrölöyörsön. Şuna bak. Seni seviyorum diyen de anamdı zaten." söylene söylene arkamdan geldiğinde istemsizce gülümsedim. Çok sevimli geliyordu şerefsiz gözüme böyle yaptığı zamanlarda.

"E seven herkes sevgili olsaydı dünyada mutsuz insan kalmazdı." dedim biletlerimizden koltuk numaralarımızı bulup oturduktan sonra. Otobüs dolmuştu ve birazdan kalkacağının anonsu yapılıyordu.

"Peki, Arda. Değiliz sevgili falan, tamam." diye trip attığında kolumu omzuna atıp kendime çektim. Başını boynuma gömdü. Sabah sekiz civarı olduğundan hafiften uykuluyduk.

"Tamam, tamam."

"Seviyorum seni, Arda. Gerçekten çok seviyorum. Yaptıklarım için özür dilerim, akılsızım düşünemedim." sessiz kalıp uyumasına izin verdim. Eninde sonunda olacaktı bunlar, gelmiş ve geçmişti işte.

__