mardin güzeli Kuma(TAMAMLANDI)

7.bölüm

Düzenlendi...

Sabah'a Kasıklarında ki  ağrılarla kalktı genç kız dün berat ağa'nın karısı olmuştu. Hemde isteyerek banyoya girdi ve sıcak suyu açarak kısa bir duş aldı. Berat ağa gözlerini açtı ama karşısında o yeşilleri göremedi. Neden o yeşilleri görmek istediğini bilmiyordu. Dün gece aklına geldiginde gülümsedi. Berat ağa ilk defa bir güne mutlu uyanmıştı. Banyodan sesler gelince küçük karısı'nın orada olduğunu anladı. Yataktan kalkarak üstünü giyerek odadan çıktı. Dicleyle olan odasına geldi. Dicle yatakta oturur bir şekilde berat ağa'ya baktı

"Dün gece onunlaydın değil mi?" Dedi
Berat ağa sinirlenmemeye çalışarak dicleye baktı

"İstediğim yerde olurum bu seni ilgilendirmez dicle"dedi ne zaman ona hesap vermişti ki şimdi verecekti.

Dicle hızlı hareketlerle yataktan kalktı. yaşlı gözleriyle baksada sesi sinirli çıkıyordu.

" yeter artık seni sevdiğimi ne zaman anlayacaksın seni seviyorum berat anlıyor musun seni seviyorum hem de küçüklükten beri seni küçüklüğümden beri seviyorum " diye bağırdı bunu göremeyecek kadar körmüydü bu adam
Berat ağa artık sinirlenmişti.  Bir adım atarak dicle'nin kolundan sertçe tuttu.

"Kiminle böyle konuştuğuna dikkat et dicle karşında sıradan biri yok karşında mardin'in ağası var. Sesinin tonunu kıs ve bir daha benimle böyle konuşma sen beni sevebilirsin ama ben seni sevmiyorum sadece annemin  zoruyla evlendim seninle ve bunu tek lafımla bitiririm dicle bunu o küçük beynine yaz" diyerek dolaptan siyah bir takım çıkararak banyoya ilerledi berat ağa.

Şilan banyodan başını çıkarmış utangaç gözlerle odanın içine bakıyordu. Berat ağayı göremeyince rahat bir nefes alarak banyodan çıkarak giysi dolabına yaklaştı. Ne giyeceğini biliyordu. İsteyerek berat ağa'nın karısı olmuştu dün gece. Artık evli bayanların giydigi elbiselerden giyecekti. Gülümseyerek dolabı açtı. Çok sevdiği renk olan mavi renkli bir                               
Elbise(mardinli kadınların giydigi giysinin adını bilmedigim için )Çıkarttı. Mavi onun sevdiği renkti tam o anda yere bir fotoğraf düştü. Eğilerek fotoğrafı eline aldığında bu lisede çekilmiş bir okul fotografıydı. Forması vardı üzerinde

Gözleri dolmuştu genç kızın. O günleri çok özlemişti. Hayali okuyup doktor olmaktı. Hem de çocuk doktoru olmaktı hayali ama kaderinde kuma olmak vardı. Gözlerindeki yaşı silip dolaba geri koydu fotoğrafı. Artık okumak onun için imkansızdı. Dolabı kapatarak üzerini giydi makyaj yapmayı sevmezdi ama hafiften sürme sürdü o yeşilin güzel tonu olan gözlerine ve odadan çıktı. Gülümseyerek merdivenlerden inerek mutfağa girdi. Zümra ve azatı görünce  daha çok gülümsedi.

"Günaydın" dedi. Zümra ve azat  sesin geldiği tarafa baktıklarında ikisi'nin de gözleri kocaman açılmıştı. Karşılarında ki kız güzelliğine güzellik katmıştı o mavi elbise ile

"Zümra karşımda ki şilan yengem mi?" Diye sordu azat sesindeki şaşkınlıkla

"Evet azat o çok güzel olmuş değil mi?" Dedi zumra

"Şuan büyülendiysem evet anlamına geliyor" diye yanıt verdi azat kardeşine şilan ikisi'nin de bu haline kahkaha attı.

"Hadi zümra kahvaltıyı hazırlayalım" dedi.
Azat hala aynı şekilde şilan'a bakıp mutfaktan çıkınca  ikisi de kahvaltı hazırlamaya başladılar. Kahvaltı masası hazır olunca ikisi de birbirlerine ve masaya bakıp gülümsediler.

"Çok güzel oldu şilan yenge " dedi zümra

"Aynen zümra" diye yanıtsız bırakmadı görümcesini şilan