Jump Then Fall (Completed) (Editing)

Chapter 36

Chapter 36

(Alison’s POV)

“Mendez, Nathaniel” pag-announce ng isa sa mga teacher ni Nate. “Fifth Honorable Mention. Best in Filipino. Best in Sports. MVP for Basketball.”

Nakakainggit ang awards ni Nate. High school ako, diploma lang nakuha ko. Ang only medal ko lang ay ’yung para sa mga student-athletes. Huhu. Pero I’m happy na din and for my kapatid. In fairness kasi, sa aming tatlo, sya ang pinakamatalino.

Umakyat na ng stage si Nate pati sina mama at papa. Sinuot nila ang apat na medalya sa leeg ni Nate. Ako ang tumatayong photographer pati si kuya. May sinabihan na din si kuya na photographer para mapicturan sila.

Matapos ang “photoshoot” ay bumaba na sila.

“Congrats bunso!” sabi namin ni kuya kay Nate.

Tapos na ang seremonya at nasa labas na kami.

“Pahingi naman ng medal mo. ’yung honorable mention lang. Haha.” Sabi ko.

“Ha! Ayoko nga.”

“Asus Nate.”

“Papicture muna tayo family. Dali!” sabi ni mama.

“Ma, pagkatapos na lang nating kumain, okay?” sabi ni kuya.

“Oo nga ma.” Pag-agree namin lahat maging si papa.

“Sabi ko nga mamaya pagkatapos kumain.”

“Hahahaha.”

Nagtawanan kaming lahat at nang matapos nga kaming kumain at sabi ni papa na sa isang photo studio na kami magpakuha ng litrato dahil mas maganda ang quality ng photo.

“Papicture din ba tayo sa graduation ni kuya sa summer?” sabi ni Nate.

“Oo. Kaya lang walang graduation ang summer kaya papicture tayo ulit kung papaso kuya nyo next school year.” Sabi ni papa.

“Hahahaha.” Tumawa lang si kuya. Ewan ko ba kung maghihintay pa syang papaso next year. Kung next year sy, edi sabay kami. Hehe.

“Grabe naman si papa.” Sabi ko

“Syempre naman noh.”

“Sa graduation ko din ha.”

“Syempre, princess.” Sabi ni papa at ginulo buhok ko.

“Pa, magpapapicture pa tayo. Ang gulo na ng buhok ko.”

“Ay sorry!”

Tumawa na din kaming lahat. We waited our turn at pumasok na sa studio nang tinawag na kami. We strike different poses. Si Nate ay naka toga talaga para malaman na graduation family picture.

Matapos ana aming pagpapicture, dumiretso na kami sa bahay para sa handaan.

“Congratulations, Nathan Mendez!” sigaw namin ni kuya.

“Salamat Alison Mendez at Robert Mendez! Hahaha.” Sabi ni Nate.

Ay oo nga pala ang tunay na pangalan ni kuya ay Robert. Hahaha. Ang layo ng Bogs noh? Ako raw kasi naunang tumawag nyan nung bata pa ako. Hindi ko masabi ng tama ang Bert kaya Bogs ang tawag ko hanggang maging sila Bogs na din ang tawag. Haha.