Jimin'e kaçıncı olduğunu saymadığım teşekkürümü ederken beni susturmak adına ağzımı eliyle kapattı.
"Önemi yok dedim ya, teşekkür etmesen artık?"
"Ama cidden neden böyle bir şey yaptın ki?"
"Çünkü ben 0 alırsam göze batmam, 7 prens olarak Namjoon haricinde hepimiz aptalız zaten."
Kendi hallerine güldü ve devam etti
"Sen öyle değilsin, bu yüzden küçük bir fedakarlık yaptım sadece."
Hayretle ona baktım
"Küçük?"
Jimin gözlerini abartılı bir şekilde devirdi
"Bana karşı borçlu mu hissediyorsun?"
"Evet."
Jimin sevimli bir gülümseme eşliğinde gitmeden önce avel avel suratına bakmama sebep olacak bir cümle söylemişti.
"Etrafına biraz daha dikkatli bakarsan bana en güzel teşekkürü etmiş olursun."
Kaşlarımı çatıp arkasından öylece bakakalmıştım. Sevimli bir gülümsemeyle bunu söylemesine rağmen içim ürpermişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stalker |PJM|
FanfictionHerkesin kötü zamanlarında onu koruyan bir koruyucu meleği vardır. Benim koruyucu meleğim de oydu. To: @ciellyoung
