'Past time.' Jonas dacht na over een titel voor zijn liedje. Hij sloeg nog eens het zelfde akkoord aan. Hij kniktte en nam de pen uit zijn mond om het op te schrijven.
'Jonas!' de stem van zijn moeder trok zijn aandacht. 'Er is iemand voor je!' Hij had even hoop maar toen hij de deur van zijn kamer zag openen en krullen zag, wist hij dat het niet degene was wie hij had gehoopt. Hij lachtte toch. Snel verplaatste hij zijn gitaar naar de standaard om zijn beste vriend te begroeten. 'Heey.' Jimmy zijn stem voelde evengoed als thuiskomen. Het gaf hem een bepaalde rust. Met Jimmy kon hij altijd praten over alles. Alles.. Nee, hij mocht er niet aan denken. Dat was 'past time'. Toepasselijke titel vond hij het wel.
'Hoe gaat het nu met-uh..?' hij zag hoe Jimmy zich liet vallen op zijn bed en zijn muziekscript vastnam. 'Het is bijna af..' lachtte Jonas. Jimmy keek raar in zijn richting. 'Nog een paar goeie akkoorden.' verklaarde Jonas. Jimmy lachtte. 'Ik heb het toch niet over dat stomme muziekstuk.' Een boze blik van Jonas kreeg hij op zich gemunt. Jimmy keek hem verontschuldigend aan. 'Je-uh.. meisje?' Jonas zijn ogen stonden wijd en al snel voelde hij zijn hart kloppen. 'Nope, haha. Niet mijn meisje.' lachtte hij ongemakkelijk. Zijn blik week af richting de vloer. Die was opeens veel interessanter dan het praten over het meisje waar hij.. gevoelens voor had. Ja, hij had het sinds een paar dagen geleden eerlijk toegegeven na die internetquiz. En hij had best grote stappen genomen daarna. Haar gekust.. zijn gevoelens.. uh-tja. Zijn gevoelens duidelijk gemaakt door middel van handelingen. Ze hadden niet echt duidelijk gepraat. Maar volgens haar was het allemaal een vergissing. Waar hij zich bij neer moest leggen. Ze wilde hem niet. Een vergissing, dat was hij voor haar. Niets meer.
'Ze wilt me niet.' vertelde Jonas. Meer wilde hij niet kwijt. 'Hoezo? De manier-' 'Jimmy ze wilt me niet, laat het gewoon, ja!?' Jonas draaide zich gefrustreerd om en keek door het raam van zijn kamer naar buiten. Jimmy schrok van zijn antwoord. 'En vindt je dat.. erg?' hij nam een diepe zucht en wachtte geduldig tot het beantwoordde van de vraag van zijn beste vriend. Hij draaide zich om. 'Nee, tuurlijk niet.' antwoordde hij zo koeltjes mogelijk. Jimmy keek hem vol ongeloof aan. 'Ja, ik kan genoeg andere meisjes krijgen.' verklaarde Jonas gelijk. Hij ging voor de spiegel staan. 'Ik bedoel.. welk meisje wil mij nou niet?' Jimmy grinnikte. 'Mila!' hij schreeuwde tijdens het hoesten door. Boos keek hij in Jimmy zijn richting. 'Kunnen we het niet meer over haar hebben? Ik ben helemaal over haar heen.'
Jonas lachtte er bij. 'Wat zeg ik? Ik had niet eens échte gevoelens voor haar. Het was gewoon een fase.' Jonas nam het muziekscript uit Jimmy zijn handen en plaatste het in een van zijn bureau lades. 'Tuurlijk.' Jimmy lachtte met Jonas zijn gedrag. Dit was zo typisch.. en toch snapte hij er niks van. Mila zou Jonas nooit afwijzen, want hij wist via Charlie wel een beetje wat ze voor Jonas voelde. En dat was zeker wel iets. Wat zei hij? Mila voelde veel voor hem. Ze was verliefd. Dus het was voor hem helemaal onduidelijk waarom zij hem zou afwijzen.
Ach.. morgen op school zal alles wel duidelijk worden zeker?
