Mila lachte met Samuel terwijl ze hun dansopvoering aan het oefenen waren. Per ongeluk stond hij op haar voet en Mila moest er meteen mee lachen.
'Oké, nog eens..' 'Ja, nog eens.' Samuel starte de muziek opnieuw en na een minuut hadden ze het perfect uitgevoerd.
'Wij zijn er wel klaar voor. Ik zie je straks?' Mila knikte en snel gaven ze elkaar een high-five voordat Samuel uit de danszaal verdween. De blonde danseres lachte toen ze haar lieve vriendje in de deuropening zag staan.
'Hey.' Snel liep hij naar haar toe. 'Hey.' lachte hij en drukte een kort kusje op haar lippen. 'Dat zag er goed uit..' hij leunde non-chalant tegen de barre. 'Bedankt.' bloosde ze. Jonas glimlachte en krabte zenuwachtig achter zijn oren. Zijn hand ging door zijn haar, waardoor Mila moest glimlachen. Jonas zuchtte gefrustreerd terwijl zich omdraaide om in de spiegel zijn haar in juiste plooi te leggen.
'Ik moet echt naar de kapper, ofzo..' Een boze blik kwam vormde zich in Mila haar ogen.
'Als je dat maar laat! Ik hou van je haar, zo.' Zeurde ze terwijl Jonas zich terug naar haar omdraaide. Hij liep naar haar toe en plaatste zijn handen op haar heupen.
'Mevrouw wilt niet dat ik naar de kapper ga?' Mila schudde vastberaden haar hoofd. Hij kwam dichter naar haar lippen en stopte net voordat ze konden kussen. 'Pech gehad.' Hij fluisterde wat Mila evengoed kippevel bezorgde, maar als snel voelde Jonas toch een trap tegen zijn been. Verbaast maar lachend keek hij haar aan.
'Auw?!' Mila grinnikte terwijl ze de aanstellende Jonas bekeek.
'Waarom klonk dat meer als een vraag?' Giechelde ze wat Jonas weer vlinders in zijn buik bezorgde.
'Uhh..' Jonas lachte om zijn eigen stomiteit. 'Vind ik wel leuk, hoor. Een jongen die zich zo aansteld.' Overdreef Mila.
'Maar goed dan dat ik zo ben, niet?' speelde Jonas mee.
'Heeel goed.' Ze voelde hoe Jonas zijn lippen plots die van haar weer vonden. Ze liet los. 'Jonas.' ze giechelde terwijl Jonas haar bewonderend aankeek.
'Ik zie je met drama.' hij tikte op haar neus en drukte nog een vlot kusje op haar lippen. Ze zag hoe hij de danszaal verliet terwijl de bel ging.
—
Jonas tokkelde op zijn gitaar. Hij liet zijn vingers een voor een hun weg vinden op de snaren. Dit gevoel was zo fijn. Zo kon hij al zijn zorgen vergeten. Ook al had hij die niet op dit moment. Hij vond het fijn, om ook eens rust te hebben in zijn leven.
'Jonas?' Hij keek om en zag meneer Thys staan. Hij zag er verrassend blij uit. Hij wilde hem meteen vragen waarom.
'Ja? Wat is er?' Hij zette zijn gitaar aan de kant toen Thys een gebaar maakte dat hij hem moest volgen. Dat is wat hij deed. Toen ze aankwamen buiten de deuren van het lokaal, keek hij nog eens om zich heen voordat hij Jonas de enveloppe overhandigde.
'Het is er. Je mag erheen.' Fluisterde Thys terwijl hij hem glimlachend aankeek.
Hij opende snel de enveloppe en las de brief aandachtig door.
'Bij deze willen wij u mededelen.. blablabla...' Zijn ogen werden groter na het lezen van de eerst volgende zin.
'U bent toegelaten op de muziekschool in Londen!' Hij glimlachte van oor tot oor. Hij stuiterde net nu net zoals Alex altijd deed.
'Ik mag naar Londen!' Hij kon het niet laten om zijn muziekleraar te omhelzen wat voor een hoop gelach tussen de twee zorgde.
Thys klopte hem op zijn schouder en vervolgde zijn weg terug naar het lokaal. Hij liet Jonas gechoqueerd achter.
Zijn hart maakte een sprongetje. Dat had het niet meer gedaan sinds Mila. Wacht.. Mila.
Hij las de brief opnieuw.
'Voor 8 maanden zult u..'
Nee. Hij moest haar 8 hele maanden gaan missen als hij zou gaan? Dat klonk bijna als een nachtmerrie. En toch was het altijd zijn droom geweest. Maar zij was sinds een jaar was ook zijn droom.
Hij voelde zich hopeloos.
Wat moest hij nu doen?
—
Aaaah, nieuw deel! eindelijk. sorry dat ik al zo lang niet meer geupload heb.
maar ik ben van plan om dit verhaal iets meer "pit" te geven. iets meer drama & actie. verwacht ook maar een verhaal met de freebirds. misschien ietjes anders, maar ik hoop dat het wat is dat jullie leuk gaan vinden. ;-)
love you x
marit 😊😝♥️
