He Is Evil To Me, Voltooid✔

hoofdstuk 47

Pov Rye
Ik storm de trap af en ren de gang op.
Het staat helemaal vol met dronken tieners en ik probeer me een weg lanks hen heen te banen.

Als ik eindelijk de deur bereik open ik hem en ren ik naar buiten.
Ik heb geen iedee waar Kealy is, maar ik denk dat ze naar huis is gaan lopen aangezien ze hier niet is.

Ik ren naar de straat en ga de linkerkant op.
Via deze weg kom je uit bij het Campus waar ze op zit.

Ik blijf rennen en na een paar minuten zie ik een auto, er zit een jongen in en het portier staat open.

Als ik goed kijk zie ik Mira staan met Kealy naast haar.
Ik ren naar ze toe en roep Kealy's naam.

Ze draait zich verbaasd om en ik kijk naar haar prachtige gezicht.
Het zit onder de uitgelopen mascara en haar wangen zijn rood van het huilen.
En daar heb ik voor gezorgt.

Pov Kealy
"KEALY?"
Ik draai me om en zie Rye staan.
Zijn ogen zijn bloeddoorschoten en zijn wangen zijn rood van tranen.
Hij heeft er nooit zo slecht uit gezien.

Ik wil me omdraaien en weg lopen, maar mijn hand word (alweer) vastgegrepen door Rye.
Hij draait me om zodat ik met mijn gezicht naar de zijne sta.

'Wat?' Vraag ik bod.

"Ik moet met je praten!" Zijn stem klinkt gebroken.
'Ik heb niets om over te praten!' Vertel ik hem.

Ik kan niet toegeven dat ik ook van hem hou, omdat ik weet dat dit een spel is.
Hij speelt altijd al spelletjes met me en ik blijf er in trappen.
Maar niet deze keer.

"Jij hebt misschien niets te zeggen, maar ik wel!" Zegt hij.
'Ik luister!' Zeg ik, ookal weet ik dat hij me weer in zijn macht probeert te krijgen.

Hij drukt iets in mijn handen en draait zich daarna om.
"Laat me weten hoe je over me denkt!" Zegt hij en daarna loopt hij weg.

Ik vouw het papier open en zie dat het beschreven is.

Ik ben nooit echt een persoon geweest die goed is met woorden, maar gelukkig was Headcliff dat wel.

Stond er op de voorkant en ik draaide het papier om.
Ik zag een tekst uit een boek en wist dat het 1 van Headcliff's gedichten was voor Elizabeth.

Elke keer dat ik je zie, bekruipt een raar gevoel me.
En als je weer verdwijnt lijkt een holte mijn hart te vullen.

Ik heb nog nooit van iemand gehouden, ik heb gezworen van niemand te houden.
Maar jij bent door de muur van steen heen gebroken die ik om me heen draag.

Ik wil bij je zijn en je nooit meer los laten, ookal weet ik dat we anders zijn.
Jij bent te goed en ik te slecht.
Jij laat mij goede dingen doen, zoals ik jouw slechte.

Ik wil van je houden, ookal hou jij niet van mij.

Headcliff.

Rye...