Kuzla öpüşürken onları görmemin ardından 1 hafta geçmişti ve üzgündüm.
Neden? Dimi bende çok sordum kendime Neden üzülüyorsun? Neden üzülmenin nedenini sormuyor?
Ve bu soruların cevaplarını kendiliğimden verince sonuç hep aynı yere çıkıyordu..
Olamazdı istesem de olamazdı çünkü şimdiye kadar hep canımı yakmıştı.
Birbirimizi üzüyorduk ya da sadece o beni üzüyordu..
"Hey burdamısın dünyadan Haneul'e bizimle kal"
Kafamı kaldırıp bağıran kişiye baktım.
"Efendim Jungkook"
"Yok canım 'Efendim'e' falan ne gerek var arkadaşız bi.."
"Ne söyliceksin acele et" dedim sözünü keserek.
Birden bana dönüp gözlerime odaklandı.
"Özür dilerim. Herşey için pişmanım 1 haftadır düşünüyorum ne desem nasıl affeder diye ama bulamadım. Nasıl affedersin Haneul?"
Sessiz kalmıştık ikimizde..
Bir süre öylece birbirimize baktık sonra ani bir hareket yaptı ve bana sarıldı.
"Çok iyi arkadaş olabilir hatta belkide.."
Deyip sözün devamını getirmemişti.
"Ne? Devam et"
"Bilmiyorum.."
"Hislerim çok karışık Haneul ne yapacağımı şaşırdım"
"Bir süre böyle takılsak kavga etmeden arkadaş gibi"
"Belki sonra..
Sonrasınada sonra bakarız"
Deyip tekrardan güldü ve bana tekrar sarıldı..
•
•
Selamm
Uzun zaman oldu
Kitap 2,87 K olmuş
Çok mutluyum
Bölüm atamıyorum çünkü aklımda fikir yok..
Ve ilk yazdığım bölümler çok saçma gelmeye başladı bilmiyorumm..
Ve uzun bölüm okumayı çook severim ama iş yazmaya gelince böyle oluyor işte djjddçwna
