1. James

234 3 2
                                    

De ziekenwagen reed bij ons de straat uit. Ik stapte snel in de auto samen met mijn vader richting het ziekenhuis.

Het ene moment stond ik langs James en het andere moment was James ingezakt en kon hij niet meer opstaan.

We hadden meteen de ambulance gebeld en hij MOEST naar het ziekenhuis toe wordengebracht.

Na zoveel vragen die door mijn hoofd spookte waren we aangekomen bij het ziekenhuis. James had allang een kamer en werd onderzocht door allerlei verschillende zusters en docters. Na uren wachten kwamen de docters eindelijk naar buiten.

“we moeten u helaas mededelen dat James een ernstige bacterie heeft gevat, hij zal het niet overleven. De bacterie is niet besmettelijk.”

Deze woorden braken me. Ik barste in huilen uit en de tranen stroomde langs mijn wangen. Hoe kon dit gebeuren? Ik voelde me leeg.

“hoe lang heeft hij nog?”vroeg ik voorzichtig. De woorden kwamen er moeilijk uit.

“uiterlijk 1 uur,als het niet korter is.. Je mag hem nu spreken.”

Ik liep de kamer binnen. Hij lag er beroert bij. Zijn gezicht was bleek maar toen hij mij zag toverde hij een glimlach op zijn gezicht. Ik lachte terug, maar ik bleef huilen.

“Je moet niet huilen, schat, je mascara loopt uit.” Zei hij en ik begon te lachen. hij wist me altijd te laten lachen.

ik liep naar hem toe en ging langs het bed zitten op de stoel. Ik pakte zijn hand vast en zei “Ik kan niet geloven dat dit echt gebeurt.”

“het is waar, maar we moeten onze laatste minuten samen doorbrengen en gedenkwaardig maken. Ik wil dat je als ik weg gaat doorgaat met je leven. Een nieuwe liefde zoekt en je leven volledig leeft want je weet nooit wanneer het ophoud. Leef elke dag voluit.” Zei hij met een sirieuze blik op zijn gezicht.

“Hoe kan ik jou nou vergeten en leven zonder jou? Je bent het beste wat me ooit is overkomen!”zei ik en ik begon noch harder te huilen.

Hij veegde de tranen weg met zijn hand “sssssht. Ik wil dat je het probeert. Onthoud heel goed dat ik van je hou. Met heel mijn hart. Vergeet dat nooit. Beloof het me!”

“belooft”zei ik. Zijn lichaam werd levenloos en op de monitor was een streep te zien. De machiene maakte een lang piepgeluid.

“James? JAMES? Nee alsjeblieft , ga nog niet, niet nu al!”schreeuwde ik en de tranen gingen maar door. Het voelde alsof een deel van mezelf dood was gegaan.

___________________________________________________________________________________

(A/N)

heeeey <3

dus dit is het eerste hoofdstuk van mijn eerste verhaal op Wattpad! Hopelijk vinden jullie het leuk! Sorry als er nog spellingsfouten in zitten :P

Xxxx

My Best Friends Lover (dutch)Where stories live. Discover now