My Best Friends Lover (dutch)

15. The date Project

Ik liep boos de school in. Hoe durft hij?! Gisteravond was ik verdrietig maar nu niet meer. Nu, was ik boos. Ik was woedend.

Ik liep de trap ik, zoekend naar Jonathan. Hij stond voor mijn kluisje, lachend alsof alles een grap was.

Ik stormde op hem af en duwde hem met alle kracht die ik in me had tegen de kluisjes aan.

“Nu luister eens heel goed. Ik weet dat je dit allemaal doet om mij te krijgen maar ik zweer je dat als je Leah’s hart breekt dat ik jou breek.” Siste ik naar hem.

“ kalm maar hoor. Ik vind Leah echt leuk. Ik moet toegeven, ik vroeg haar eerst om je jalours te maken maar ik vind haar echt leuk.”  Zei Jonathan. Hij had zijn handen in de lucht gedaan.

“ dan is het goed, maar onthou wat ik gezecht heb.” Zei ik en ik liet hem los en liep weg zonder nog om te kijken.

Het volgende lesuur zat ik in hetzelfde lokaal als Leah, Dylan en natuurlijk Jonathan.

Gelukkig zit Dylan langs me.

Ik liep de klas in en zag dat Dylan er al was. Ik ging langs hem zitten. Hij lachte even naar me.

De bel ging en de klas begon vol te stromen. Jonathan liep de klas binnen hand in hand met Leah. Ik kan niet zeggen dat ik niet jalours was want dat was ik wel maar ik vocht ertegen.

Leah liep naar Mieke en ging langs haar zitten terwijl Jonathan naar Jeremy liep.

Tijdens de les was er echt een driehoek. Jonathan keek naar mij en schonk af en toe een blik naar Leah. Leah keek naar Jonathan wachtend voor hem om om te kijken en ik probeerde me te concentreren op het blaadje dat voor mijn neus lag zodat mijn ogen die van Jonathan niet zouden kruisen.

Ik kreeg opeens een ander briefje voor mijn neus.

Alles oke? Je kijkt zo moeilijk ?

                                                          Gr. Dyl

Ik keek naar hem en knikte dat alles goed is. Maar hij gaf me een blik van “sirieus?!” en ik krabbelde snel een antwoord op het papiertje

Ontmoet me na school bij de boom, daar leg ik alles uit!

Gr. Fi

Na de les liep ik snel de gang op en draaide me om wachtend op dylan omdat we het 2e uur ook samen les hebben maar ik zag Jonathan en Leah voor me staan, net buiten de deur van het lokaal. Leah lachte om iets dat Jonathan zei ik moest ook lachen. Ze leek zo blij. Ik zou graag degene willen zijn die hij liet lachen zoals hij weleens heeft gedaan dat gaat niet meer.

Leah boog voorover en Jonathan deed hetzelfde. Voordat ik mijn blik kon afwende kuste ze mekaar en ik voelde een steek van jalouzie. Ik draaide mijn gezicht snel weg en liep snel door, dan maar zonder Dylan.

Het was eindelijk na school en ik liep richting de grote boom en zag in de verte er al iemand zitten. Toen ik dichterbijer kwam zag ik dat het Dylan was, wie anders?

“ Heey.”  Zei Ik tegen Dylan en hij brak los van zijn eigen wereldje en keek nu naar mij in plaats van naar het mooie weiland.

“ heey.” Zei hij tegen me en gebaarde me om langs hem te gaan zitten.

“ vertel eens wat er mis is.”  Zei hij en ik begon te praten.

“ Het is Jonathan. Gister morgen voor school had ik ruzie met hem. Hij zei dat hij leah leuk vind maar mij wou, ik heb nee naar hem geschreeuwd en boos weggelopen. Daarna is hij blijkbaar naar Leah gegaan en gevraagt om verkering te hebben en ze zei natuurlijk maar al te blij ja. Maar ik heb gewoon het gevoel dat hij het doet om mij jalours te maken.”  Zei ik. Ik voelde me opgelucht. Met Dylan praten is altijd fijn.

“ja dat is moeilijk ja.Ik moet je wat bekennen Fi.”  Zei Dylan.

“ Wat is er?”  vroeg ik nieuwsgierig.

“ Ik vind , heel misschien, Leah een klein beetje, heel erg leuk. Zei hij en hij keek weg van me. Hij ging met zijn hand door zijn haar en zette zijn handen toen in zijn broekzakken.

“ Dat is hele slechte timing. Iedereen word op de verkeerde verliefd.” We keken alletwee nu richting het weiland en na 10 minuten stilte schreeuwde Dylan opeens iets

“ Dat is het!!” ik keek erward naar hem om.

“ Fiona, wil je mijn vriendin zijn?” zei hij.

“ WAT?!” schreeuwde ik

“ Niet voor het echt. Nep. Nep daten. Dan maak jij Jonathan jalours en ik Leah.”  Zei hij

“ Dat werkt toch nooit?” zei ik.

“ we kunnen het proberen? Dus, wil je mijn nepvriendinnetje zijn Fiona?” vroeg hij terwijl hij op zijn knieen ging. Ik giegelde om zijn als grap bedoelde gebaar en zei toen.

“ Heel graag Dylan.”  We pakte mekaars handen vast en liepen vrolijk weg alsof we echt een stelletje zijn.