Eternals 2: Simurg Çağı || ChanBaek

Yangın

Bölüm şarkısı: Sickick- Infected

**
Baekhyun'un evinde ders çalıştıkları günden sonraki iki hafta oldukça güzel geçmişti. Felsefeden çok yüksek olmasa da geçmesine yardımcı olacak bir not almıştı. Baekhyun'la çok yakındı, birbirlerine çok alışmışlardı.

İşin kötü yanı, Baekhyun ve Heechul'ün arası da çok iyi gibi görünüyordu.

Chanyeol spordan çıktığında Baekhyun hala laboratuvar dersindeydi. Seçtikleri dersler farklıydı ve cuma günü son iki saat onu göremiyordu. Basketbol oynamaktan terlemiş tişörtünü değiştirirken dışarıdan gelen bağırtıyla kafasını soyunma odasının kapısından çıkardı.

"Neler oluyor?" Okuldaki alarm çalmaya başladığında hızla üzerini değiştirdi ve bahçeye fırladı. Okuldaki öğretmenler ellerinde yangın tüpleriyle etrafta koşturuyordu.

"Kris!" Uzaktaki arkadaşını görünce yanına gitti. "Ne oldu?"

"Labdaki hidrojen kazanı patlamış dostum."

"N-Neredeki?!"

"Laboratuva-" Chanyeol lafın devamını dinlemeden laboratuvara doğru koşmaya başladı. Okuldan ayrı olan küçük bina sadece fen alanına yönelen öğrenciler için ayrılmıştı.

İki katlı küçük binanın zemin katı alevler içindeydi.

"Tanrım!" Chanyeol içinde büyüyen panik duygusuyla binanın dibine koştu.

"İtfaiye şimdi gelecek, sakin olun!" Müdürleri etraftaki öğrencileri sakinleştirmeye çalışırken birkaç kişi baygınlık geçiriyordu. Chanyeol da yere düşüp bayılmak üzereydi.

"Baekhyun içerde!" Zemin kattan dışarı taşan ateşle ellerini saçına geçirdi. İçeride en az 12 kişi vardı, laboratuvar sınıfları 12 kişilikti ve cuma günleri hep doluydu. "Bir şeyler yapmalıyız! Bir şeyler-" Ardından içinde garip bir his oluştu.

Sanki ateş onu içeri çağırıyor gibiydi. Girebileceği herhangi boş bir alan olup olmadığına baktı, yoktu. Girerse canlı canlı ölüme gidecekti. Bunu anlamak için çok zeki olmaya gerek yoktu.

Ateşlerin arasından bir kız çığlığı duyduğunda gözlerini kapattı. Yangın tüpleri hiçbir işe yaramıyordu, içeridekiler acı bir şekilde ölüyor olabilirdi.

Birkaç dakika sonra çok garip bir şey oldu. Binanın üst katından Baekhyun'un isten kararmış yüzü göründü. Kollarının arasındaki kızı camın önüne götürdü ve aşağıya el salladı. "Onu tutun!"

Chanyeol olduğu yere mühürlenirken öğretmenler camın altına koştu. Tuttukları kız baygındı ve öksürüp duruyordu. Onu hızlıca revire götürürlerken Baekhyun gözden kayboldu.

"Baekhyun!" Chanyeol içindeki o güçlü duyguyu bastırmaya çalışsa da tüm hücreleri onu ateşin içine çekiyordu. Aklında Baekhyun'u ve diğerlerini kurtarmaktan başka hiçbir şey yoktu.

Yanındaki öğretmenlerin çığlıklarını umursamadan koşmaya başladı. Tam da yanan kapının içine doğru. Derin bir nefes alarak akciğerlerini oksijenle doldurdu. Gözlerini kısarak kolunu burnuna siper etti ve içeri daldı. Her yer ateşti, ama çok gariptir ki Chanyeol ateşi hissetmiyordu.

Vücudumdaki adrenalinden kaynaklanıyor olmalı, diye düşündü. İnsanlar panik anında acıyı hissetmezdi. Birkaç dakika sonra tüm hücrelerinin yandığını hissedecekti.

Uçuşan küllerin arasında herhangi bir yaşam belirtisi bulmaya çalıştı. Sonunda laboratuvardaki dondurucunun içine saklanmış birini buldu. Tüm gücüyle onu ateşten koruyarak kucağına aldı ve kapıya koştu. Onu biraz kaba bir şekilde öğretmenlerin önüne attı ve tekrar içeri girdi.